لوتوس، معبد بهائیان

منبع: ویکی پدیا

لوتوس تمپل یا معبد نيلوفر (Bahá'í Houses of Worship یا Lotus Temple) معبد آیین بهائی یا مشرق الاذکار بهائیان در شهر دهلی‌نو پایتخت هندوستان است که از معروفترین بناهای مدرن هند به‌شمار می‌آید و به عنوان مادر معابد شبه قاره هند شناخته شده است. به معماری این بنا که به شکل گل لوتوس است جوایز معتبر بین المللی بسیاری تعلق گرفته و مقالات بیشماری در نشریات معتبر جهانی در باره آن نوشته‌اند.

 

معمار این ساختمان یک ایرانی بهایی به نام فریبرز صهبا است که در طرح معماری این بنا از گل نيلوفر آبی الهام گرفته است. این گل زیبا در هندوستان نشانه پاکی و روحانیتی است که همواره با عبادت و دیانیت توأم بوده‌است.

این ساختمان شامل ۲۷ گلبرگ است که از بتُن سفید ساخته شده و با سنگ مرمر سفید پوشیده شده این سنگ‌ها از یونان خریداری و در ایتالیا برش داده شده‌اند. هر يک از نُه طرف ساختمان سه گلبرگ دارد و نُه در بزرگ به تالار مرکزی به‌ظرفيّت ۱۳۰۰ نفر باز می‌شود. ارتفاع بنا از کف تا بالای ساختمان ۲۷/۳۴ متر و قطر ساختمان ۷۰ متر است و در زمينی به‌مساحت ۶۴/۱۰ هکتار در نزدیکی كاخ رياست جمهوری هندوستان نشسته است.

این بنای عظیم جديدترين مشرق اُلاذکار بهائیان است که در جهان ساخته شده زمین آن در سال ۱۹۵۳ خریداری شده و ساخت آن در سال ۱۹۸۰ شروع و پس از ۶ سال، در ۲۴ دسامبر ۱۹۸۶ به‌اتمام رسیده است. در طی بیش از ۲۰ سالی که از عمر این بنا می‌گذرد بيش از 50 ميليون نفر از آن ديدن کرده‌اند و گاه در هنگام تعطيلات مملکتی هند، تعداد بازدیدکنندگان به يکصد هزار نفر در يک روز بالغ شده است.

هندوستان با ۲/۲ میلیون بهایی بزرگترین مجمع طرفداران این آیین در جهان به‌شمار می‌آید. در این بنا به ندرت مناسکی ویژه بهائیان انجام می‌شود و همه می‌توانند با هر اعتقادی با سکوت به تفکر و مناجات بپردازند. انجام مراسم مذهبی و سخنرانی در سالن اصلی ممنوع است و اغلب مردم هندوستان از هر مذهب و طايفه‌ای آن‌را محترم می‌شمارند.

در زیر می توانید عکس هایی از این معبد را مشاهده نمائید: