بنام خدا و خالق یکتا
ای ایران من میدانم که بال وپرت شکسته واز درد زایمان گاهی می نالی نه بخاطر خودت ایران من.
بخاطر بچه هایت که این چنین اَوارهء دشت وصحرا وبیابان و بکشورهای دیگر کوچ کردند.
میدانم ایران من که فرید زمانی و تنها مانده ای. ومیدانم بزندگی امیدوار هستی ایران من.
فرزندانی که در بطن تو بدنیا آمده اند. و خودت پرورش دادی امیدوار و ایمان دارند ببزرگی تو ایران من. جوانان برومند تو شمارا خیلی دوست دارند با اینکه دنیا یک
وطن محسوب میشود ولی خاک تو بوی عنبری ناف آهویی را میدهد که دنبال صید میگردد ایران من.
جوانان رشید تو وامیدوار وچشم انتظار عهد وپیمانی که بسته ای ودر لوح محمود محفوظ و فریاد رَس اًنروز را دارند که تمام انسانها و ادیان الهی با نی همراز گردند و فریاد بر اَرند که ای خداوند همیشه بودی وهستی و خواهی بود و فریاد بچه های مظلومت را شنیدی و بیاریشان شتافتی تا از غم وغصه بیرون آیند ومثل نو جوانی تو همیشه شاد وخرم باشند و فقیر وغنی در کنار هم بدون تعصب زندگی خوبی داشته باشند. و میدانم ایران من. ارزانی را بوجود خواهی آورد وایمان دارم که فقرا امانت شما هستند. ایران من میدانم که همه چیز را در جای خود قرار خواهی داد. گاهی خنده گاهی عده ای گریان انسانها با تو خواهند بود ایران من اَنهایکه از شما در گریزند و بمال انددوزی و ثروتهای بی پایان مشغول وهمیشه می نالند واز راه نادرست و بدون زحمت باَن اموال میرسند واز ترازوی عدالت اَگاهی دارند واَنرا بزیرگی ودانایی خود می پندارند. ایران من.ترازوی دیوان عدلت همیشه میزان بوده و گاهی برای اینکه بخواهی بچه هایت را امتحان کنی و بظاهر آراسته و باطن کاسته ها را بشناسی باَمان خدا میگذاری که از تقلید بیرون آمده خودشان راهشان را انتخاب کنند ایران من.
چقدر خاک پاکت پر گوهر وتابناک است که اکسیر الهی با تمام وجود دنیا را معطر کرده.
روشنایی اَن چشمان زیبایت دنیا.را بلرزه انداخته واز فضل شماست ایران من. که جامد ونباتات وحیوانها وانسانها جان یافتند واز میوه های خوشگوار وشیربن بی اندازه سر مست وشاداب شدند.
ایران من در هرشهری از شهرت حکمتی نهفته واز شهری ودیاری بوی یا علی الاعلی و یا بهاءالابهی بگوش میرسد. ایران من دوستت دارم و بامید اًنروز زنده ام واز حکمتهای تو از نزدیک مثل غذای روحانی میل میکنم.
ایران من امانتدار توام وامانت تورا حفظ خواهم کرد وباَن عمل خواهم نمود وپشت پناهم تویی.
دوستت دارم ایران من همیشه مرز و بومت فرخنده و یک پارچه باد.؟
خوش باشید.
هوشنگ جلیلی باباکندی
میان. دو. اَب
هوشنگ جلیلی باب... :
بنام خدا و خالق یکتا
ای ایران من میدانم که بال وپرت شکسته واز درد زایمان گاهی می نالی نه بخاطر خودت ایران من.
بخاطر بچه هایت که این چنین اَوارهء دشت وصحرا وبیابان و بکشورهای دیگر کوچ کردند.
میدانم ایران من که فرید زمانی و تنها مانده ای. ومیدانم بزندگی امیدوار هستی ایران من.
فرزندانی که در بطن تو بدنیا آمده اند. و خودت پرورش دادی امیدوار و ایمان دارند ببزرگی تو ایران من. جوانان برومند تو شمارا خیلی دوست دارند با اینکه دنیا یک
وطن محسوب میشود ولی خاک تو بوی عنبری ناف آهویی را میدهد که دنبال صید میگردد ایران من.
جوانان رشید تو وامیدوار وچشم انتظار عهد وپیمانی که بسته ای ودر لوح محمود محفوظ و فریاد رَس اًنروز را دارند که تمام انسانها و ادیان الهی با نی همراز گردند و فریاد بر اَرند که ای خداوند همیشه بودی وهستی و خواهی بود و فریاد بچه های مظلومت را شنیدی و بیاریشان شتافتی تا از غم وغصه بیرون آیند ومثل نو جوانی تو همیشه شاد وخرم باشند و فقیر وغنی در کنار هم بدون تعصب زندگی خوبی داشته باشند. و میدانم ایران من. ارزانی را بوجود خواهی آورد وایمان دارم که فقرا امانت شما هستند. ایران من میدانم که همه چیز را در جای خود قرار خواهی داد. گاهی خنده گاهی عده ای گریان انسانها با تو خواهند بود ایران من اَنهایکه از شما در گریزند و بمال انددوزی و ثروتهای بی پایان مشغول وهمیشه می نالند واز راه نادرست و بدون زحمت باَن اموال میرسند واز ترازوی عدالت اَگاهی دارند واَنرا بزیرگی ودانایی خود می پندارند. ایران من.ترازوی دیوان عدلت همیشه میزان بوده و گاهی برای اینکه بخواهی بچه هایت را امتحان کنی و بظاهر آراسته و باطن کاسته ها را بشناسی باَمان خدا میگذاری که از تقلید بیرون آمده خودشان راهشان را انتخاب کنند ایران من.
چقدر خاک پاکت پر گوهر وتابناک است که اکسیر الهی با تمام وجود دنیا را معطر کرده.
روشنایی اَن چشمان زیبایت دنیا.را بلرزه انداخته واز فضل شماست ایران من. که جامد ونباتات وحیوانها وانسانها جان یافتند واز میوه های خوشگوار وشیربن بی اندازه سر مست وشاداب شدند.
ایران من در هرشهری از شهرت حکمتی نهفته واز شهری ودیاری بوی یا علی الاعلی و یا بهاءالابهی بگوش میرسد. ایران من دوستت دارم و بامید اًنروز زنده ام واز حکمتهای تو از نزدیک مثل غذای روحانی میل میکنم.
ایران من امانتدار توام وامانت تورا حفظ خواهم کرد وباَن عمل خواهم نمود وپشت پناهم تویی.
دوستت دارم ایران من همیشه مرز و بومت فرخنده و یک پارچه باد.؟
خوش باشید.
هوشنگ جلیلی باباکندی
میان. دو. اَب