به نظرم موضع این مقاله با روح تعالیم بهایی مطابقت ندارد. فکر می کنم کمی ستیزه جویانه است. اگر اصل تساوی حقوق رجال و نسا مهم است ، دیگر چه اهمیتی دارد که کی اول بار آن را مطرح کرده است که ایشان در ذکر خاطره ای نوشته اند که آن خانم مسلمان را مجاب نموده اند که در اسلام تساوی زن و مرد نیست. مهم این بود که آن خانم داشت همچین تعلیمی را رواج میداد( کاری که خیلی از بهایی ها انجام نمب دهند) با در جای دیگر شعری از خانومی آورده اند در باب حجاب که خیلی بی ادبانه است. به هر حال آنچیزی که می تواند به بهبود اوضاع کمک کند برتری جویی و گاهی اوقات دشمن تراشی نیست. محبت و جلب همکاری تمامی نفوس و عقاید لازم است نه اینکه فقط داد بزنیم که این اصل متعلق به ماست و ما طاهره را داشتیم و هر کاری که بقیه کردند از اثرات ظهور دیانت بهایی است.
ناشناس :