افزودن دیدگاه جدید

درودی چو نور دل پارسایان برآن شمع خلوتگه پارسائی! همانگونه که در مقالات بالا نیز از جانب علمای دینی عرب زبان ذکرشده؛خاتم به فتح حرف«ت» درزبان تازی به معنی(نگین انگشتر) ونه به معنای(خاتمه دهنده،یا پایانبخش) و درهمهءقرآن های کنونی هم به همین معنی به کار رفته است وچنانچه در معنی پایان دهنده یا خاتمه دهنده و در معنای پایان دهندهء سلسلهء انبیا استعمهل شده بود باید به کسر(ت)نوشته و تلفظ میشد در حالیکه همهء مسلمانان آن را با (ت)مفتوح مینویسند و تلفظ می کنند و همین یک دلیل کافی است تا اگر انسان بخواهد منصــفانه وبدون تعصّـب داوری کند ؛بپذیرد که بعد از «نگین انبیا» نیز خداوند درصورت صلاحدید؛از این اختیار برخوردار بوده اسـت که پیامبری دیگر را برای هدایت مردم بفرستد یا خیر.ایرج