تو اگر می نخوری طعنه مزن مستان را
بنیاد مکن تو حیله و مستان را
تو بدان غره مشو که می مینخوری
صد لغمه خوری که می غلام است آنرا
البته در مورد شرب مسکرات جایی برای توجیه نیست و توجه داشته باشیم که ما منع شدیم از هر آنچه که انسان رو از حالت طبیعی و عادی دور میکنه تا تبدیل به وجود بیفایده بشیم حالا این میتونه افراط در هر چیزی باشه حتی افراط در تزویر به روحانیت شخصا افرادی رو دیدم که مستاق این شعر هستن
زاهدان کاین جلوه در محراب و منبر میکنند
چون به خلوت میروند آن کار دیگر میکنند
بهتر اینه که انسان باشیم و مانند انسان زندگی کنیم و فایدمون به هم نوع خودمون برسه اون وقته که میبینیم خوردن می روحانی بهتره یا می جسمانی.
Anonymous :