" خدایا ، جایگاه مرا در میان این کوهساران میبینی و گواهی میدهی که چگونه شکیبا و برد بارم جز مهر تو و مهر دوستداران تو در دل ندارم چگونه حضرتت را ثنا گویم با اینکه در برابر مقام عزتت خویشتن را از هستی بهره ور نمیبینم لیکن چون در این همه تنهایی و بی کسی خود را اندوهگین می یابم زبان به مناجات می گشایم شاید از این راه بندگان برگزیده تو را به ناله و فغان خود آگاه سازم مگر اینان در حق من دعا کنند و تو این دعا را به فضل و رحمت خویش اجابت فرمایی پس ، شهادت میدهم خدایی جز تو نیست بی آنکه کسی به چشم دل بتواند نگریست و معنی آن را بتواند دریافت زیرا چنانکه تویی جز تو هیچکس نشناخت . "
آیه کریمه ای از حضرت رب اعلی
امید از درگاه با عظمتش که جمیع ما را موفق و موید به منتهی آمال و آرزوی مان و عشقمان یعنی خدمت عالم انسانی و انتشار نفحات رحمانی فرماید.
مهین :