11. لوحی از حضرت عبدالبهاء

هوالله
ای گمگشته بادیه پیمان، احبای الهی باید به عون و عنایت غیر متناهی به حالت و انجذاب و انقطاعی مبعوث شوند که شمع روشن انجمن عالم انسانی گردند. مظاهر اخلاق رحمانی باشند و مطالع انوار وجدانی، در صدق و صفا آیات کبری گردند و در مهر و وفا آیات عظمی. سبب راحت و آسایش جهان آفرینش باشند و علّت عمران و آبادی کشور و اقلیم گردند در اطاعت و خدمت حکومت مشار بالبنان باشند و در صداقت و حسن نیّت مشهور و معروف نزد سروران و با بندگان خدا از هر ملّت و امّتی دوست و مهربان و در صنایع و بدایع استاد ماهران گردند و در زراعت و تجارت فائق بر همگنان. مختصر آنکه باید حضرت احدیّت و سروران حکومت و اهالی مملکت کل از احبای الهی راضی باشند نه شاکی، ممنون باشند نه دلخون، چه اس اساس امر الهی اخلاق رحمانی است و بنیاد بنیان یزدانی، شیم و روش روحانی. دوستان چون به این موهبت عظمی موفق گردند شاخ هستی بارور گردد و ایوان کیهان جهان انوار شود والا ظلمت اندر ظلمت است و نکبت اندر نکبت و غفلت اندر غفلت. اگر از عوام هزله خزله حرکت اعتساف مشاهده نمایی بر آن ها مگیر و خجلت آن ها را مپسند. چه که نمی دانند و مطلع نیستند که در هر عصری از ستمکاران چه جوری بر یاران الهی وارد و از نادانان چه سان جفا بر اولیای ربانی وارد لهذا ستم روا دارند و جور و جفا مجری دارند.

جغدها بر باز استم می کنند
پر و بالش بی گناهی می کنند
که چرا تو یاد آری زان دیار
و یا ز قصر و ساعد آن شهریار
جرم او این است که باز است و بس
غیر خوبی جرم یوسف چیست پس
دشمن طاووس آید پر او
ای بسا کشته شهر را فر او.

مظلومیت موهبت الهیه است و صفت مظاهر احدیت. حضرت نور حدقه مصطفی و نور حدیقه مرتضی جناب سیدالشهداء و یحیی بن زکریا و اکثر انبیا و اولیا روحی لهم الفدا در کمال مظلومیت جام شهادت نوشیدند و زهر هلاکت چشیدند و به مقصود خویش رسیدند حال ملاحظه فرما چه زیانی دیدند؟ جمیع از این عالم به جهان دیگر رحلت نمودند نه صدمات خاصان حق باقی و نه راحت ستمگر نا حق، نه سرشک چشم مظلومان برقرار و نه خوشی قلب جاهلان، نه آن شهد و شراب و شکر و کباب و شاهد و شمع جهان تاب باقی و نه آن شاه مظلومان و آه ستمدیدگان و حسرت آوارگان و عسرت یتیمان باقی. جمیع منتهی شد ولی ملاحظه نما که چون نام سیدالشهدا روحی له الفدا بر زبان آید دل زنده گردد و جان به بشارت آید، روح را وجد و وله حاصل گردد و روزی صد هزار گرسنه از میمنت نام مبارکش سیر گردد و صد هزار تنشه سیراب شود. این آثار بزرگواری او در جهان ترابی است. دیگر ملاحظه فرما در عوالم الهی و ملاء اعلی چه خبر است. ع ع