حضرت باب با خواهر میرزا سید حسن و میرزا ابوالقاسم ازدواج فرمودند و از این اقتران فرزندی احمد نام به وجود آمد که یک سال قبل از بعثت وفات یافت پس از وفات این طفل مناجاتی از قلم مبارک صادر شده که مضمون آن به فارسی اینست: اللهم یا الهی کاش این ابراهیم را هزار اسمعیل بود تا همه را در راه محبت تو قربانی می نمود. یا محبوبی یا مقصود قلبی محبت این احمد که بنده تو علی محمد او را در راه تو قربانی کرد هیچ گاه نمی تواند شعله محبت تو را در قلبش افروخته خاموش سازد تا جانم در پای تو نثار نشود و تا جسمم در راه تو به خاک و خون نغلطد و تا سینه ام برای تو هدف گلوله های بی شمار نشود اضطراب من تسکین نبابد و دل من راحتی نپذیرد. ای خدای من ای یگانه مقصود من قربان شدن یگانه فرزند مرا بپذیر و قبول فرما و فدا شدن او را فاتحه و علامت فدا شدن من در راهت قرار بده و به فضلت فداکاری مرا قبول فرما. آرزو دارم که خون من در راه تو ريخته شود تا بذر امر تو را با خون خود آبیاری نمایم. تاثیر مخصوصی به خون من عطا کن تا بذر الهی بزودی در قلوب عباد انبات نماید و سرسبز گردد و نمو کند تا درختی توانا گردد و جمیع اهل عالم در سایه آن مجتمع شوند. اللهم استجب دعایی و حقق لی املی و منایی انک انت المقتدر الکریم. انتهی
افزودن دیدگاه جدید