پیام ۲  آبان ۱۳۹۷ خطاب به احبای ایران

۹  شهرالعلم  ۱۷۵

۲  آبان  ۱۳۹۷

سالکان سبیل ایمان و پیروان حضرت یزدان در سرزمین مقدّس ایران ملاحظه فرمایند

نظم دنیا مختل و تشنّجات شدیدۀ عدیده ارکان عالم انسانی را متزلزل ساخته است.  شرایط روز به روز به وخامت بیشتر می‌گراید، پریشانی و وحشت عالمیان را فراگرفته و آلام و مشکلات قاطبۀ مردم به مراتب افزایش یافته است.  نیروهای مخرّب مادّی‌گرایی بر شرق و غرب غلبه کرده، از طرفی مردابی از بی‌عدالتی و تبعیض به وجود آورده که بال و پر جامعۀ بشری را آلوده و از توان انداخته است و از طرف دیگر، روح انسانی را که برای عروج به عوالم ربّانی خلق شده در چنگال ظلمت خودکامگی و طمع اسیر و از فیض نور سراج دین حقیقی محروم ساخته است.  معضلات و مسائل جهان که در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و محیط زیست به وضوح مشهود است، آیندۀ بشر را در معرض مخاطر‌اتی جدّی و گریزناپذیر قرار می‌دهد، ولی سران ارض هنوز به علل اصلی آن پی‌نبرده‌اند، از چاره‌اش عاجزند و از عواقبش هراسان.  اوضاع عالم یادآور این بیان مبارک حضرت عبدالبهاء است که می‌فرمایند "روز به روز هرج و مرج در دنیا در ازدیاد است عاقبت به درجه‌ئی رسد که بنیهٴ انسانی را تحمّل نماند آن وقت انتباه رخ دهد."  احبّای ایران که از بدو طلوع صبح هدایت در آن اقلیم مبارک به ردای ایمان مزیّن بوده‌اند البتّه به نصایح و انذارات صریحۀ جمال قدم واقفند، بینش ملهم از تعالیم آن حضرت را کسب نموده‌اند، هم از دلایل عمیق این بحران‌ها مطّلعند و هم با هدایات حضرتش آشنا.

از جمله بزرگ‌ترین مشاکلی که گریبانگیر جمع کثیری از مردم جهان گردیده وضع نابسامان اقتصادی است.  فقدان ضوابط لازم برای تضمین رعایت عدل و انصاف در توزیع منصفانۀ ثروت به اشاعۀ بی‌کاری و فقر منجر گشته، به حدّی که حتّی تأمین مایحتاج ضروری و روزمرّۀ زندگانی را برای قشر بزرگی از مردم دنیا دشوار ساخته است.  عواقب شکاف عمیق بین فقیر و غنی، چه در درون کشورها و چه در بین ملل، قابل وصف نیست.  در این میان، شما بندگان دیرین و باوفای جمال مبین علاوه بر اینکه مانند همگان پیامدها و سختی‌های ناشی از وضعیّت بی‌ثبات کنونی جهان را متحمّلید، در طیّ سالیان متمادی در معرض تضییقات بی‌‌امان و مظالم فراوان نیز بوده‌اید.  این تضییقات و مظالم به منظور تضعیف جامعۀ بهائیان ایران و از جمله فرسودن بنیۀ اقتصادی آن به صورتی منظّم و برنامه‌ریزی شده‌ اعمال گشته و می‌گردد.

حدود یک سال پس از دستگیری و مسجونیّت اعضای محترم هیئت سابق یاران، در پیام مورّخ ۷ شهرالنّور ۱۶۶ بدیع خطاب به احبّای عزیز جمال اقدس ابهی در کشور مقدّس ایران یادآور شدیم که مراقبت از افراد و خانواده‌هایی که علیرغم تلاش شرافت‌مندانۀ خود به حمایت مالی احتیاج دارند از جمله وظایف مقدّس و ضروری اهل بهاء است و از آن برگزیدگان جمال کبریا خواستیم که در این راه معاضد و مساعد یکدیگر باشند.  آنچه در طیّ سالیان بعد، جامعۀ بهائی ایران در پاسخ به این ندا به منصّۀ ظهور رسانده حقیقتاً محیّر العقول است.  علیرغم فقدان مؤسّسات بهائی و با وجود بی‌عدالتی‌های بی‌شمار و محدودیّت امکانات، افراد و جامعه توانستند با پشتکار و فداکاری و با عشقی خلل‌ناپذیر‌ و خلّاقیّتی بی‌نظیر برای رفع احتیاجات مبرم و اعانت یکدیگر بیش از پیش قیام نمایند.  با تمسّک به حکم مشورت که راهگشای جوامع بشری و حلّال مشکلات عدیده است و با تأمّل و تعمّق در رویکردهای مختلف آن، شما بندگان آستان کبریا به تقویت فرهنگ حمایت متقابل در جامعه کمر بستید و تا حدّ امکان در کمک به رفع مشکلات شغلی، نگهداری از سالمندان و رسیدگی به ملهوفین از یک سو و فراهم کردن تسهیلات مختلف برای کارآموزی، اشتغال، تشکیل خانواده و ادامۀ تحصیلات عالیۀ جوانان از سوی دیگر کوشا گشتید.  آنچه سبب شعف و تمجید بیش از پیش این مشتاقان گشته آن است که حتّی در این شرایط دشوار به امور جامعۀ خود اکتفا ننموده،‌ در مواردی متعدّد و از طرقی متفاوت، با همّتی والا و قلبی پاک و نیّتی خالص حتّی ‌المقدور به یاری همسایگان و سایر هموطنان نیازمند خود نیز برخاستید و با اقدامات خویش مصداق بیان مبارک حضرت بهاءالله در لوح حکمت گشتید که می‌فرمایند "لا تقتصروا الأمور علی منافعكم الشّخصيّة."  البتّه تحمّل مشکلات و صدمات وارده بسیار صعب است و در مواردی حتّی طاقت‌فرسا، ولی از دستآوردهای درخشان جامعۀ بهائی ایران در این سالیان می‌توان از همبستگی عمیق‌تر پیروان جمال قدم، همراهی بیشتر با یکدیگر و بروز ابعاد جدیدی از تعاون اجتماعی و شکوفایی ابتکارِ عمل نام برد.  این جمع اطمینان دارد که آیندگان با اعجاب و تحسین به اقدامات و تجربیّات شما در این دوران خواهند نگریست.

دوستان عزیز، رسالت مقدّسی که جمال اقدس ابهی بر دوش اعضای جامعۀ ممتحن شما گذارده‌اند البتّه به همبستگی جامعه و معاضدت و مساعدت اقتصادی محدود نمی‌گردد.  در این ایّام که یأس و ترس، عالمیان را از شش جهت احاطه نموده و سبب قطع امید بخصوص در بین نسل جوان گشته، الحمد لله شما عزیزان مظهر دلگرمی و اطمینان برای اهل امکانید و در حلقۀ هموطنان و اطرافیان خود چون چراغی تابان، آیت مهر و الفتید و در هر جمعی نماد تحمّل و حسن نیّت، با الهام از تعالیم جمال قدم در گفتمان‌های سازندۀ اجتماعی مشارکت می‌نمایید و هموطنان خویش را یاری می‌دهید تا به بینشی فراسوی مشکلات کنونی نائل آیند، به پرورش قابلیّت و استعداد‌های لازم برای پیشبرد مادّی و معنوی اجتماع خود بپردازند، و با اطمینان و امیدواری در ساختن جامعه‌ای پویا و مترقّی گام بردارند.