بهاییان ایران - پژوهش های تاریخی جامعه شناختی

کتاب حاضر بیانگر بخش های گوناگونی از تلاش یک جامعه ی نوین دینی برای احراز هویتی مستقل و رها ساختن خود از سنت های کهنه است. این کتاب تاریخ مدونی از آیین بهایی از آغاز تا امروز نیست. با این حال فصل های گوناگون آن هر یک به گونه ای بازگوی شکل گرفتن دینی جدید است که در ایران قرن نوزدهم سر برآورد. آرمان های انقلابی آن با شور و کوشش و پیروانش به تدریج در جامعه ی ایران مطرح گردید و علیرغم بیش از یک قرن و نیم سرکوب و آزار و کشتار نه تنها به حیات خود ادامه داد بلکه به خارج از مرزهای ایران نیز گسترش یافت. اما این دین هنوز در ابتدای رشد خود است و اگر بر مقیاس ادیانی چون مسیحیت بسنجیم تا بیرون آمدن از گمنامی و احراز مقامی مساوی در بین ادیان بزرگ راهی دراز در پیش دارد.

فصل های اول و دوم این کتاب بحثی درباره ی ایمان گروه بزرگی از یهودیان و زردشتیان ایران به آیین بهایی در نخستین روزهای نشات این جنبش دینی است. در این دو فصل علل و چگونگی گرویدن دو اقلیت دینی مورد رنج و آزار به دیانتی در آن زمان ناشناس و مورد سرکوب بررسی گردیده .