منبع: کمپین حقوق بشر ایران
حق خدمت به کشور از بهائیان سلب شده است
فریبا کمالآبادی، از رهبران جامعه بهایی ایران و عضو سابق گروه یاران که روز سه شنبه، ۹ آبان ماه بعد از ۱۰ سال از زندان آزاد شد در مصاحبه با کمپین حقوق بشر در ایران گفت که شهروندان بهایی از حق خدمت به کشور ایران همچون حق تحصیل و حق کار محروم هستند.
فریبا کمالآبادی، متولد ۲۲ شهریور ۱۳۴۱ در تهران، با پایان ۱۰ سال زندان در سن ۵۵ سالگی از زندان آزاد شد. او چند ساعت پس از آزادی از زندان در مصاحه با کمپین گفت که اتهامات منتسب به او و دیگر اعضای گروه یاران ایران که برای هر کدام از انها ده سال زندان به دنبال داشته واهی بوده است. خانم کمالآبادی به کمپین گفت: «من فکر میکنم طبعا الان کل جامعه ایران میدانند که اینها جز اتهام چیزی نیست. من خاطرم است در جلسه دادگاه، وکیل ما هنگامی که آمد از ما دفاع کند از وزارت اطلاعات تشکر کرد چون یک نامهای از دایره ضدجاسوسی وزارت اطلاعات روی پرونده ما بود که ذکر کرده بودند هیچ مدرک و سندی دال بر جاسوسی اینها به دست نیامد. این حقیقتی است که واضح و مشخص است. الان فکر میکنم جامعه ایران میدانند که بهائیان جز اعتقاد به وحدت عالم انسانی و صلح عمومی هیچ آرزوی دیگری ندارند. در هر مملکتی که ساکن هستند علیالخصوص کشور ایران. برای مسلمانان ایران، ایران وطن شان است و عاشق ایران هستند و مکه، محل زیارتی و مکان مقدس شان است و عاشق آنجا هستند. برای بهائیان ایران هر دو در یک جا آن هم کشور مقدس ایران جمع شده و ما این مجموعه عشق را نسبت به ایران داریم و آرزویمان هم خدمت به ایران است.»
فریبا کمالآبادی، عضو سابق گروه رهبری جامعه بهائیان در ایران (گروه یاران) در تاریخ ۱۵ اسفند سال ۱۳۸۶ در مشهد بازداشت شده بود. جمال الدینخانجانی، سعید رضایی، بهروز توکلی، عفیف نعیمی و وحید تیزفهم دیگر اعضای سابق این گروه که اداره کننده جامعه بهایی ایران است از تاریخ ۲۵ اردیبهشت سال ۸۷ در جریان حمله همزمان نیروهای امنیتی به منازلشان در زندان به سر میبرند و مهوش ثابت دیگر عضو این گروه، روز دوشنبه، ۲۷ شهریور ماه بعد از ۱۰ سال از زندان آزاد شده است. آنها به جاسوسی برای اسراییل، توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام متهم و از سوی دادگاه انقلاب هرکدام به ۲۰ سال زندان محکوم شده بودند. مقامات قضایی هیچگاه در خصوص این اتهامات شواهدی ارائه نکردهاند.
شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی محمد مقیسه در مرداد ماه ۱۳۸۹، اعضای گروه رهبری جامعه بهایی ایران را به اتهام «جاسوسی، توهین به مقدسات، تبلیغ برعلیه نظام و رواج فساد فی الارض» به بیست سال زندان محکوم کرد. این حکم در شهریور همان سال در دادگاه تجدیدنظر به ۱۰ سال کاهش یافت اما دادستان کل کشور حکم دادگاه تجدیدنظر را برخلاف شریعت تشخیص داده و مجددا حکم به ۲۰ سال افزایش یافت. در آذر ماه ۱۳۹۴ اما حکم آنها با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی به ۱۰ سال کاهش یافت.
براساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی «در جرائم موجب تعزیر هرگاه جرائم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد دادگاه برای هر یک از آن جرائم حداکثر مجازات مقرر را حکم میکند و هرگاه جرائم ارتکابی بیش از سه جرم باشد، مجازات هر یک را بیش از حداکثر مجازات مقرر قانونی مشروط به اینکه از حداکثر به اضافه نصف آن تجاوز نکند، تعیین میکند. در هر یک از موارد فوق فقط مجازات اشد قابل اجراء است و اگر مجازات اشد به یکی از علل قانونی تقلیل یابد یا تبدیل یا غیرقابل اجراء شود، مجازات اشد بعدی اجرا میشود. در هر مورد که مجازات فاقد حداقل و حداکثر باشد، اگر جرائم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد تا یکچهارم و اگر جرائم ارتکابی بیش از سه جرم باشد تا نصف مجازات مقرر قانونی به اصل آن اضافه میشود.»
فریبا کمالآبادی از «خدمت به ایران» به عنوان حقی دیگر که از بهائیان ایران سلب شده یاد کرد و به کمپین گفت: «همیشه راجع به بسیاری از حقوق از دست رفته جامعه بهایی صحبت شده مثل حق تحصیل و حق کار ولی راجع به حق خدمت به ایران که حق هر ایرانی و آرزوی بهائیان ایران است صحبت نشده و من دلم میخواهد حتما این موضوع به طور خاص مطرح شود. من بعد از ۱۰ سال که شاید از نظر خیلیها به منزله این باشد که نیرو و طاقت آدم گرفته میشود از زندان آمدهام با آرزوی اینکه خودم و سایر بهائیان بتوانیم به کشور مقدس ایران خدمت کنیم. بتوانیم به عنوان یک هموطن، دین مان را به سرزمین مقدس ایران انجام دهیم و از حق خدمت به ایران بهرهمند شویم.»
فریبا کمالآبادی در اردیبهشت ماه ۸۷ هنگامی زندانی شد که ترانه طائفی، دختر او ۱۳ سال سن داشت. او حالا ۱۰ سال بعد در حالی از زندان آزاد شده که دخترش ترانه، ازدواج کرده و مادر شده است. خانم کمال ابادی به کمپین گفت: «درست است که ما با نگاه مثبت به سختیها و شداید زندگی نگاه میکنیم ولی حقیقت این است که این سالها از دست رفته و متاسفانه همچنان برای کسان دیگری که فرزندان کوچکی دارند در حال از دست رفتن است. آزیتا رفیعزاده به صرف اینکه در موسسه علمی آزاد به جوانان بهایی محروم از حق تحصیل کامپیوتر درس میداد خودش و همسرش در زندان به سر میبرند و فرزندشان که خیلی کم سن و سال است دور از پدر و مادر زندگی میکند.»
آزیتا رفیعزاده و همسر او پیمان کوشکباغی از سوی شعبه ۲۸ دادگاه اتقلاب به ریاست قاضی مقیسه به اتهام «عضویت در تشکیلات غیرقانونی و گروهک ضاله بهائیت با هدف اقدام علیه امنیت کشور از طریق فعالیت غیر قانونی در موسسه آموزشی Bihe»، به ترتب به چهار و پنج سال حبس تعزیزی محکوم شده و در حال حاضر در زندان به سر میبرند.
فریبا کمالآبادی به کمپین گفت: «ما امیدواریم این سختیهایی که ما یاران ایران کشیدیم و ده سال زندان هر کدام ما که جمعا ۷۰ سال میشود، در پایان با رفع سوتفاهمات توام باشد و بقیه عزیزان آزاد شوند و بقیه مشکلاتی که برای جامعه بهایی وجود دارد به زودی رفع شود. دیانت بهایی، یک دیانت است و در ابتدای ظهور هر دیانتی این سوتفاهمات بوده و همه ادیان الهی این دوران سخت را در ابتدای کار تحمل کردهاند. ما با این دید تحمل کردیم. بله سخت است زندان خیلی سخت است شرایط زندان سخت است برای هرکسی بهترین زندان ها هم سخت است. دوری از عزیزان سخت است ولی نگاه ما بهائیان با تمام سختیهایی که کشیدیم باز هم عشق به کشور مقدس ایران است عشق به خدمت به ایران برای اینکه اتفاقی که برای ما افتاد دیگر در این سرزمین تکرار نشود برای فرزندان ما برای هموطنان ما تکرار نشود.»
خانم کمال آبادی گفت: «من همیشه میگویم نگاه ما به زندان شاید خیلی فردی و شخصی است. خیلی سختی داشت خیلی دشوار بود ولی من شخصا نه تنها راضیام که میپذیرم. یک وقتی است که آدم به یک حقایقی تن در میدهد بلکه شاکرم برای اینکه انسانها در سختیها خیلی چیزها یاد میگیرند. به قول نیچه بحرانهایی که انسان را از پا درنیاورد آنها را قوی تر میکند. برای شخص من چنین حسی داشت»
فریبا کمالآبادی در طی ده سال زندان تنها یک بار و در سال ۱۳۹۵ به مرخصی آمد. مرخصی چند روزه او به دلیل انتشار عکسی از دیدار فایزه هاشمی با او جنجال برانگیز شد. او به کمپین گفت: «من کاملا انتظار داشتم که فائزه به دیدنم بیاید و هر همبندی دیگری. ما در زندان یک خانوادهایم. با هم زندگی میکنیم. و یکی از مزایا و مواهب زندان این است که همه صرف نظر از دین، اعتقاد و فعالیت با هم زندگی میکنند. با وجه انسانیشان مثل دو انسانی که به همدیگر عشق میورزند و مثل اعضای خانواده، با هم زندگی میکنند. و ما آرزومندیم این نمونهای که در زندان ساخته شده بیرون از زندان هم ساخته شود. ما اعضای یک خانوادهایم. مگر میشود وقتی یکی از اعضای خانواده بعد از ۸ سال از زندان به مرخصی میآید عضو دیگر دیدار او نرود؟ این جنجالها خیلی تعجب آور بود. وقتی یک انسان به دیدن هم بندیاش میآید، امری کاملا بدیهی است. این ماجرا خیلی عجیب بود و امیدوارم دیگر ماجراهایی نظیر آن تکرار نشود.»
خبرگزاری فارس همان زمان، فتوای قدیمی آیتالله خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی را منتشر کرد که هرگونه معاشرت با بهائیان را منع کرده و ادعا کرده بود همه پیروان فرقه گمراه بهائیت محکوم به نجاست هستند و در صورت تماس آنها با چیزی، مراعات مسائل طهارت در رابطه با آنها، نسبت به اموری که مشروط به طهارت است، واجب است.
روزنامههای جوان و کیهان و وبسایتهای رجانیوز، جهاننیوز و تسنیم هم همچون خبرگزاری فارس، مطالب و مصاحبههایی علیه بهائیان ایران و فائزه هاشمی منتشر کردهاند. بیشتر مطالب شبیه به هم و فشار بر اکبر هاشمی رفسنجانی برای موضعگیری و اعلام برائت از دخترش بود. اکبر هاشمی رفسنجانی موضع گرفت. فائزه هاشمی اما در مصاحبهای اعلام کرد که هیچ کار خلافی نکرده، پشیمان نیست و کسانی که به این دلیل به او حمله میکنند دغدغه دین ندارند.
جامعه بهاییان، یکی از اقلیتهای مذهبی در ایران است که با بیشترین حجم آزار واذیت و سرکوب مواجه است. اعضای این اقلیت مذهبی، از اینکه بتوانند به صورت آزادانه اعمال مذهبی خود را انجام بدهند، ممنوع هستند و به صورتی سیستماتیک از تحصیلات عالیه و همچنین اشتغال و کسب و کار محروم می شوند. اعضای این اقلیت مذهبی همچنین با توقیف اموال خود مواجهند و رهبران آنها در زندان به سر میبرند. در حال حاضر بیش از ۹۰ تن از اعضای جامعه بهاییان در ایران در زندانها به سر میبرند.
سازمان ملل آزار و اذیت بهاییان در ایران را بارها محکوم کرده است. بر اساس ماده ۲۵ منشور حقوق شهروندی، که حسن روحانی در دسامبر ۲۰۱۶ آن را امضا کرده است شهروندان آزادی عقیده دارند و تفتیش عقاید ممنوع شده و هیچ کس را نمیتواند به خاطر عقایدش تحت تعقیب قرار داد. اگر چه به اعتقاد فعالان جامعه بهایی، تعقیب قضایی و آزار واذیت بهاییان در طی دولت اول حسن روحانی افزایش پیدا کرده است.
Add new comment