«ای پروردگار... روز نوروز را فیروز کن»

«نوروز شد و آمده هنگامه امید                   غم نامه بسوزان و بخوان نامه امید

نوروز ز ایران به جهان جان دگر داد            این عید جهانی شد از این نامه امید»

طلوع عید صیام، دمیدن بهار طبیعت و آغاز سال نو را به ملت شریف ایران وهمه ی مردم جهان تبریک عرض می نماییم.

حضرت بهاءالله در لوح مبارک صیام می فرمایند:

اَنَا الأقدسُ الاعظمُ الأبهی

لَکَ الحمدُ یا الهی بِما جَعَلتَ هذا الیومَ عیداً لِلمُقَرَّبین مِن عبادک و المخلصین من اَحِبَّتِک... و بِه بَشَّرَ سُفَرائُکَ و اولیاؤک لِیَستعدَّ الکلُّ لِلقائکَ و التَّوجهِ الی بحرِ وصالکَ و یَحضُروا مقّرَ عرشکَ و یَسمعوا ندائَکَ الاحلی مِن مطلعِ غَیبکَ و مَشرقِ ذاتکَ...

حضرت باب در کتاب مستطاب بیان در خصوص نوروز (یوم اول شهر البهاء) می فرمایند: ...خداوند عالم در میان ایّام یومی را منسوب به خود فرموده و آن را یوم الله خوانده...

هوالأبهی

...تا توانید در خدمت آستان احدیّت حضرت مقدّسه بکوشید و چون عبدالبهاء به عبودیّت آستان جمال ابهی قیام نمائید... دست به ذیل جمال قدم زنید و توکل بر آن قویّ قدیر بی مانند کنید و شب و روز را به بشارات الهیّه نوروز نمایید. ع ع

حضرت عبدالبهاء درخطابی به یک شخص غیرایرانی به نام مستر سیدنی فرموده اند: ...تا توانی همت نما که زبان فارسی بیاموزی زیرا این لسان عنقریب در جمیع عالم تقدیس خواهد شد و در نشرنفحات و اعلاء کلمات الله و استنباط معانی آیات الله مدخل عظیم دارد. ...بیانی که یادآور این کلام حضرت بهاءالله پدر بزرگوارشان است "امروز چون آفتاب دانش ازآسمان ایران آشکار و هویدا است هرچه این زبان را ستایش نمائید سزاواراست"

میتوان گفت که فرهنگ ایرانی از جمله زبان ایرانیان از طریق دیانت بهائی به تمدن جهانی پیوند خواهد یافت. همانطور که نوروز را دیانت بهائی بصورت عید بین المللی در آورده است و نیز بسیاری از ارزشهای اخلاقی که در جامعه ایرانی همواره گرامی داشته شده اند امروز از طریق امر بهائی به سراسر عالم انتشار حاصل کرده اند ....امیدها و نویدها... مجموعه گفتارهای شاپورراسخ

نوروز در قلعه شیخ طبرسی (مازندران)

 چون آذوقه اصحاب تمام شده بود از گوشت اسب ها تغذیه می نمودند. هنگامی که دشمنان مشغول جمع آوری قوا و تهیهّ مقدمات حمله به اصحاب بودند یاران قلعه با وجود تحمل گرسنگی و مشکلات دیگر  جشن پنجمین نوروز بعد از اظهار امر حضرت باب را در حضور جناب قدّوس برگزار نمودند. صدای آنان هنگامی که سرگرم خواندن اشعار و یا عبارات "سبّوح قدّوس ربّنا و ربّ الملائکة و الرّوح" بودند در اطراف قلعه می پیچید و به گوش دشمنان می رسید. قدّوس بخش هایی از تفسیر صاد الصّمد را برای اصحاب تلاوت می نمود و بر ایمان و اشتعال آنان می افزود. در روز نهم پس از نوروز توپچیان دشمن، قلعه و اصحاب بابی را هدف گلوله های توپ نمودند. چند روز این حملات ادامه داشت و قوای دولتی تصوّر می نمودند که اصحاب قلعه به زودی تسلیم خواهند شد. امّا با نهایت تعجب دیدند که صدای اذان و تلاوت آیات الهی و مناجات و دعا از آنان به گوش می رسد.

لازم است بدانیم جناب ملّا حسین تقریبا یک ماه و نیم قبل از نوروز به شهادت رسیده بودند. آخرین گفتگوهای جناب قدّوس و ملّا حسین چنین بود: قدّوس به ملّا حسین فرمود خیلی زود از من جدا شدی و مرا در چنگ دشمن واگذاشتی. من نیز به زودی به تو خواهم پیوست و از نعمت های الهی بهره مند خواهم شد. پس از این مذاکرات جناب ملّا حسین به ملکوت ابهی صعود نمود...  (تاریخ نبیل، مطالع الانوار)

نوروز در قلعه ماکو

ملّا حسین در چهارمین نوروز پس از اظهار امر حضرت باب، هنگامی که حضرت باب در قلعه ماکو مسجون بودند، به حضور مولای محبوبش مشرّف شد. (ملّا حسین برای تشرّف به حضور حضرت باب در ماکو از خراسان به طهران رفت و پس از تشرّف به حضور حضرت بهاءالله عازم آذربایجان گردید. ملّا حسین نذر کرده بود تمام راه مشهد تا قلعه ماکو را پیاده طی نماید.) حضرت باب دم در قلعه ایستاده بودند. پس از دیدار ملّا حسین وی را در آغوش گرفته و دست وی را در دست خود گذاشتند و همراه ملّا حسین به اطاق مبارک تشریف بردند و امر فرمودند که مراسم نوروز (مارچ 1848 میلادی، نوروز 1227 شمسی) در حضور مبارک برگذار شود و به اصحاب اجازه تشرّف دادند. از میوه ها و شیرینی ها به دست مبارک خویش به حاضران عنایت فرمودند. ملّا حسین نه روز پس از نوروز از محضر مبارک مرخّص و به امر آن حضرت عازم مازندران گردید و حضرت باب دیگر وعده تشرّف را در این عالم به جناب ملّا حسین نفرمودند... (تاریخ نبیل، مطالع الانوار)

نوروز در بغداد و نزول لوح ملّاح القدس

در ايّام نوروز ١٨٦٣ خيمه مبارک حضرت بهاء‌الله در کنار بغداد در مزرعه‌اى بنام وشّاش که توسط برادر وفادار آن حضرت ميرزا‌موسى اجاره شده بود افراشته بود و هيکل اطهر با عدّه‌اى از اصحاب که در چادرهاى ديگر قرب خيمه مبارک اقامت داشتند به برگزارى عيد نوروز مشغول بودند جمال مبارک زندگى در خارج از شهر را بسيار دوست داشتند و هميشه از مشاهده مناظر طبيعى لذّت مى‌بردند و مخصوصاً در اين وقت از سال که فصل بهار تازه آغاز و هوا ملايم شده بود گردش در فضاى آزاد بسيار مطبوع و دلپذير بود.

در يوم پنجم از نوروز اين سال لوح ملاّح‌القدس از قلم اعلی نازل گشت ميرزا‌ آقاجان کاتب حضرت بهاء‌الله پس از نزول اين لوح مقدّس از خيمه مبارک خارج و اصحاب را بدور خود جمع کرد و اين لوح حزين را برايشان تلاوت نمود گرچه جمال اقدس ابهى در سال آخر اقامت در عراق در چندين مقام به امتحانات و بليّاتى که مقدّر بود پيش آيد اشاره فرموده بودند ولی اصحاب هيکل مبارک هرگز حالت حزن‌انگيزى را که در آن روز پس از تلاوت لوح ملاّح القدس در خود يافتند پيش از آن احساس نکرده بودند نبيل که در اين جريانات حاضر و ناظر بوده چنين حکايت مى‌کند:

چون لوح ملاّح‌القدس بصداى بلند تلاوت مى‌شد درياى احزان به موج مى‌آمد و قلوب مستمعين مالامال غم و اندوه مى‌گرديد بطورى که جميع اصحاب دريافتند که عنقريب دفتر حوادث بغداد منطوى و فصل جديدى بجاى آن مفتوح خواهد گرديد.

بارى در يوم مذکور پس از تلاوت آن لوح امنع ابدع جمال قدم جلّ شأنه الاعظم به برچيدن خيام و معاودت به شهر امر فرمودند و

در حينى که بجمع‌آورى خيمه و خرگاه مشغول بودند لسان عظمت به اين بيان ناطق: ‌‌اين سراپرده‌ها چون بساط فريبنده عالم امکان است همين قدر که گسترده شد بايد منتظر انقضاء و انطواء آن بود‌‌ از اين بيان مبارک حاضرين متوجّه شدند که اين خيمه‌ها ديگر در آن سرزمين برپا نخواهد گرديد.‌ (نفحات ظهور حضرت بهاء الله جلد اول)

ای منادیان آسمانی ایام نوروز است همیشه به یاد آن یاران مهربان هستم و از درگاه احدیت طلب تأیید و توفیق می نمایم...     حضرت عبدالبهاء

* شعر برگرفته از موزیک ویدیو «هنگامه امید» (وب سایت آشیان هنر) می باشد.