نگاهی دیگر به ضیافت نوزده روزه

برگرفته از کانال تلگرام نگاه نو:

بیت العدل اعظم در پیام 19 می 2009 ضیافت را "امری اساسی جهت پیشرفت افراد و جامعه" معرفی می نمایند و خواهان اجرای مرتب آن بر اساس "احتیاجات محلی" هستند. بازاندیشی در نحوه برگزاری ضیافت هایی که در شهرهای مختلف برگزار می شود البته امری است که باید بر اساس هدایت های بیت العدل اعظم و توسط افراد حاضر در هر ضیافت صورت گیرد. اما باید در نظر داشت که ضیافت ها باید بتوانند پیشرفت فردی و جمعی را تضمین نمایند. از این رو، باز اندیشی در روش هایی که در گذشته کارایی و توفیق چشمگیری داشته اند و متناسب با زمان و شرایط اجتماعی متفاوتی بوده است، امری لازم و ضروری به نظر می رسد.

بیت العدل اعظم در پیام رضوان 2008 می فرمایند که ضیافت نوزده روزه، در فعالیتهای جدید جامعه بهائی مفهومی جدید یافته است و متاثر از عناصر و مجریان نقشه است. در پیامی دیگر به تاریخ 17 می 2009 به محافل ملی می فرمایند که "قسمت اداریِ این برنامه‌ها با گزارش‌هایی در بارۀ پیشرفت امر مبارک و نیز با ارائۀ بینش‌‌‌های احبّای فعّال و پراشتعال، اعمّ از مصدّقین جدید و مؤمنین دیرین و از جمعیّت‌های گوناگون، روحی جدید می‌یابد."

شاید کیفیاتی که بیت العدل اعظم در این پیام مورد اشاره قرار می دهند بتواند سرمشقی برای ضیافتهای بهائی باشد که بتوانند هر چه بیشتر به سوی آن گام بردارند. مطالعه مطالب و برنامه های موضوعی در قسمت اداری شاید بتواند جای خود را به بیان تجربیات، دغدغه ها و نگرش هایی دهد که تشویق کننده افراد برای شروع و تقویت اقدامات اساسی باشند. ضیافت نوزده روزه باید فضایی باشد که افراد پس از حضور در آن و با شنیدن و به اشتراک گذاشتن اقدامات موفق خود در حوزه های نشر نفحات و اقدامات اجتماعی، "فرح و سرور " و "روح و ریحان" بیشتری یابند. مشورت ها پیرامون چگونگی اجرایی نمودن هدایت های بیت العدل اعظم احتمالا بخش مهمی از قسمت اداری را به خود اختصاص خواهد داد.

بیت العدل اعظم در 27 آگوست 1989 می فرمایند که "تحول شکل و مفهوم ضیافت نوزده روزه، متناسب با مراحل توسعه امر الهی بوده است". ضیافت باید محلی باشد که بتواند "رویه کاملا جدیدی را در اداره امور ... به وجود آورد". از این رو شاید بتوان با بازاندیشی در نحوه و محتوای ضیافت هایمان، بر کارایی و ثمربخشی آن بیفزاییم.