ایران من

چنان در قید مهرت پای بندم
که گویی آهوی سر در کمندم
گهی بر درد بی درمان بگریم
گهی بر حال بی سامان بخندم
نه مجنونم که دل بردارم از دوست
مده گر عاقلی بیهوده پندم
ایران زمین عشق ومهر و مهربانی ها
ایران زمین عاشقی ها بیقراری ها
ایران هزاران قصه دارد پر شر و شور است
در گوشهء آن جلوگاه عالم نور است
ایران من، ایران من، ایران من، ایران
ایران من، ایران من، هرگز مشو ویران
ایران همه گلها در او بوی وفا دارد
یادآور آزاد مردانی وفادار است
ایران سراسر بیشه زار عشق وایمان است
آن خانهء شیدائیان روی جانان است
ایران من، ایران من، ایران من، ایران
ایران من، ایران من، هرگز مشو ویران
ایران دیار حضرت اعلی، دیار یار
ایران دیار آنکه شد بر عالمی غمخوار
ایران دیار عشق بازی ها دیار شور
ایران دیار طلعت ابهی، دیار نور
ایران من، ایران من، ایران من، ایران
ایران من، ایران من، هرگز مشو ویران
ایران همه گلها در او بوی وفا دارد
یادآور آزاد مردانی وفادار است
ایران سراسر بیشه زار عشق وایمان است
آن خانهء شیدائیان روی جانان است
ایران من، ایران من، ایران من، ایران
ایران من، ایران من، هرگز مشو ویران