افزودن دیدگاه جدید

در اینجا می توان اشاره کرد به آن دسته از عزیزانی که مکررا سوال می کنند چرا بهاییان با وجود این همه ظلم به بهاییان، آنها در سیاست دخالت نکرده و جواب این همه ظلم را با خشونت یا گره کردن مشت نمی دهند...حضرت بهاالله را در ابتدای این راه ناعادلانه در درون سیاه چال نمناک و سرد و پر از موش مسجون کردند و با دو زنجیر سنگین هیکل ایشان را به زمین بستند تا جایی که جای این زنجیرها تا آخر عمر بر هیکل ایشان نمایان بود.اما درسی که بهاییان از این رنج و سختی می گیرند بازگو کردن این مصیبتها نیست، بلکه درس مقاومتی است که ایشان در راهی که خودشان انتخاب کردند برای اصلاح عالم و کسی به ایشان تحمیل نکرد.راهی که در آن، ایشان آن کاخ پر شکوه تهران و تمامی مقامهای پیشنهادی را رد کردند.اگر هم کمی به جلو تر سفر کنیم میبینیم که وقتی مسئولین جمهوری اسلامی ایران اساتید و کارمندان دانشگاهی را از دانشگاه اخراج کردند و به دانشجویان بهائی اجازه تحصیل در دانشگاه راه ندادند.اما در مقابل بهائیان چه عملی را انجام دادند.آیا در منزل زانوی غم بغل گرفتند یا به خیابان‌ها آمدند و شعار دادند؟؟خیر، بلکه با تلاش و کوشش فراوان همین اساتید و کارمندانی که از دانشگاه اخراج شدند موسسه غیر رسمی دانشگاهی را به اسم B.I.H.E را تشکیل دادند و دانشجویان بهایی می توانند در آنجا در مقطع کارشناسی ادامه تحصیل دهند.اگر چه این مدرک در ایران غیر رسمی است اما در بیش از ۸۰ دانشگاه سراسر جهان معتبر است و افراد می توانند با همین مدرک در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا ادامه تحصیل دهند.و این اقدامیست که نه تنها به طور مستقیم در سیاست دخالت ندارند و به قانون اعتراض نمی کنند بلکه با تلاش و کوشش به رشد جامعه خود کوشش می‌کنند.و به این صورت است که بهاییان بدون دخالت و اعتراض، به عمل سعی بر بالا بردن تعلیم و تربیت افراد جامعه می کنند تا در آینده ما شاهد صلح جهانی بدون جنگ و خونریزی باشیم بدون شرکت در هیچ حزب سیاسی