اميد عزيز
در ايران هنوز هم علما اسلام وقتي ميخواهند رساله اي علمي بنويسند آنرا به زبان عربي مينگارند بنابر اين در عرصه دين هنوز هم زبان علمي در ايران زبان عربي است. ولي آثار حضرت بهاءالله به هردو زبان عربي و فارسي نازل گرديده و هر گاه مخاطب آثار ايشان پارسيان و زرتشتيان بوده اند حتي يك لغت با ريشه عربي هم بكار نبرده اند و هيچيك از نوشته هاي كساني كه نام برديد قابل مقايسه با مكتوبات حضرت بهاءالله به فارسي سره نيست از سوي ديگر با توجه به اينكه حضرت بهاءالله بيش از نيمي از حيات خود را در ممالك عرب زبان به حالت تبعيد بسر بردند طبيعي است كه مخاطبين عرب زبان زيادي هم داشته اند و در بين ايرانيان نيز زبان عربي زباني آشنا بوده كه همه روزه نيايش خود را به آن زبان انجام ميداده اند. پس دو زبانه بودن آثار ايشان يك وجه امتياز است نه نشان كپي برداري يا تشيع زدگي
پيروز باشيد
سردبیر :