افزودن دیدگاه جدید

آیین بهایی با هدف و محوریت وحدت علم انسانی برای هدایت بشر آمده است. نه نیازی به فرافکنی دارد و نه تمایلی به مقایسه با اشخاص دانشمندان و یا شعرا! اگر چه صنعت ادبی بهاالله حتی بظاهر بدیع، بی نظیر و مثیل است ولی علت آن خلاقیت کلمه الله است. روحیست که در کلام بهالله است که پس از خواندن ان روح به وجد وطرب می اید. کلام او حیات بخش است و نه تنها در تکاپوی برتری طلبی بر دیگر ادبیات نیست بلکه در صورت امکان انها را نیز تشویق و تکریم می نماید. از منظر آیین بهایی زبان فقط یک وسیله است که بوسیله ان می توان به وحدت رسید. روح مندمج در کلمات ارزشمندست ونشاندهنده هویت انسانی و اخلاقی ماست نه نوع زبان. بهاالله تلاش می کند تا بیان را مزین کند به اداب روحانی و انسانی و اخلاقی. زبان نوشتاری در دوره قاجار زبان عربی و زبان کلامی تلفیقی پنجاه درصدی از زبان فارسی و عربی است. در حقیقت حجم آثار نوشتاری حضرت بهالله به زبان فارسی نشان می دهد و اثبات می کند که نوشتار بهالله در این دوره یکی از علل اصلی حفظ و تکریم زبان فارسی است و هیچ نویسنده ای حتی یک نویسنده در این دوره نداریم که در سطح ادبیات عالی و تاثیر گذار به اندازه حضرت بهالله بزبان فارسی مطلب نوشته باشد. برای اثبات این موارد حاضر هستم با هر کدام از عزیزان که مایلند در یک جلسه دوستانه به کشف حقیقت موضوع بپردازم.