افزودن دیدگاه جدید

رضای عزیز امیدوارم که در جستجوی حقیقت موفق باشید بعرض میرسد که حضرت عبدالبها هیچگاه مقامی غیر از عبودیت برای خود قائل نگشته اند و این امر از نامی که برای خود اختیار نموده اند آشکار است ولی احتمالا شما منظورتان حضرت اعلی است که ظهورشان تحقق وعده الهی در آمدن قائم است حضرت اعلی در همان شب نخست اظهار امر به ملاحسین مقام خود را آشکار ساختند وباقی حروف حی نیز بدون اینکه کسی موعود را به ایشان معرفی نماید قائم را شناختند ولی اعلام این امر به عامه مردم با تدریج و حکمت صورت گرفت حضرت اعلی خود را باب نامیدند گرچه در این بیان بابِ من یظهره الله بودن مد نظرشان بود و مقام مبشر حضرت بهاءالله را برای خود عنوان کردند ولی چون مردم گمان مینمودند ظهور عظیمی که ایشان خود را باب آن میدانند قائم است و او هنوز ظاهر نشده انتظار واقع شدن امور خرافی عجیبی که در خیالات پرورده بودند نداشتند و مخالفتهایشان تقلیل می یافت . این نوع تدریج در بیان یک حقیقت را در نحوه بیان حرمت شرب مسکرات در قرآن میتوانید ببینید که ابتدا میفرمایند بدی اش از خوبی اش بیشتر اشت سپس میگویند در هنگام نماز مست نکنید و در نهایت میگویند که شراب پلید و شیطانی است و مومنین باید از آن بپرهیزند یعنی ابتدا یک آمادگی ذهنی ایجاد کردند سپس کمی محدودیت برای استفاده آن برقرار ساختند و نهایتا آنرا ممنوع کردند حال آنکه حقیقت حکم الهی از همان ابتدا مشخص بود و میتوانستند از روز اول این حکم را بیان نمایند بنابر این چون هدف اصلی هدایت مردمان است باید روشی اتخاذ میشد که قبل از شنیدن پیام الهی گریزان نشوند ولی در مورد ادعای ربوبیت مطلبی در آثار حضرت اعلی نیست و شاید لقب رب اعلی که به ایشان اطلاق میگردد این شبهه را برای شما ایجاد نموده باشد . رب در این عبارت به معنای مربی است چون انبیاء اعظم مربی عالم انسانیند و در روایات نیز این نوع عبارت بکار رفته، کما اینکه فرموده اند " رب الارض امام الارض" . متأسفانه بنظر می اید منبع تحقیق شما کتب ردیه است . توصیه ما این است که اعتقادات بهائیان را از منابع و آثار خودشان جویا شوید نه از نوشته های مغرضانه دشمنانشان. همانگون که اگر کسی بخواهد در مورد پیامبر اسلام تحقیق کند از خلال کتب دشمنان اسلام و ردیه ها هیچگاه به مقام ایشان پی نخواهد برد نور هدایت الهی روشنگر راهتان باد