افزودن دیدگاه جدید

پذیرش اشتباه گام بزرگی در یادگیری است و خوشحالم که گام اول را برداشتید. دوست عزیز لزومی به جبهه گیری نیست. ما نیز به حقانیت قرآن معتقدیم و مواردی که ذکر گردید نمونه هائی بود تا بدانید ایراداتی که بر دیانت بهائی از طریق ردیه ها وارد میشود مشابه همان اشکالاتی است که بر قرآن و اسلام گرفته اند.اغلب مفسرین اسلامی مانند آنچه شما نوشتید در پاسخ ایرادات راه مغلطه و سفسطه را پیموده اند و جواب قانع کننده ای ارائه نکرده اند. از این جهت این موارد طرح شد تا بدانید علی الاصول ردیه خوانی راه تحقیق و کسب شناخت درباره یک دیانت نیست. آنچه در ردیه ها از شخصیت حضرت محمد ارائه میشود موجودی خشونت طلب و خودخواه و زنباره است که با غارت کاروانها و متحد کردن راهزنان به قدرت رسید. و قرآن مجموعه ای پرغلط از داستانهای تکراری تورات و انجیل است که هیچ نظم و منطقی درآن نمیتوان یافت. آیا بنظر شما شناختی که از طریق این کتب ارائه میگردد برای کسی که میخواهد درمورد اسلام تحقیق کند مفید است؟ به همان سیاق برای شناخت دیانت بهائی باید آثار اصیل این دیانت را بدون پیش داوری و تعصب بخوانید نه آنکه تحت تأثیر القائات ردیه ها فقط بدنبال ایراد باشید درمورد تکرار آیات در قرآن نمونه ها بسیار است گرچه تکرار موجود در سوره کافرون برخلاف نظر شما ناقض فصاحت است ولی در هر صورت تکرار است. از نمونه های تکرار بسیار میتوان برشمرد و بهتر است شما هم ناآگاهانه با آن مخالفت نکنید. نمونه دیگری برایتان نقل میکنم که یک آیه عینا در دو سوره مختلف تکرار گردیده القلم : 15 إِذا تُتْلى‏ عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطيرُ الْأَوَّلينَ المطففين : 13 إِذا تُتْلى‏ عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطيرُ الْأَوَّلينَ آیات بسیاری از این نوع و یا با تغییراتی جزئی وجود دارند که در چند سوره تکرار شده اند درمورد لقب سر آنچه میباید میدانستید گفته شد. حضرت عبدالبها به خواست خودشان این لقب را دریافت نکردند و هیچگاه نیز از این لقب استفاده ننمودند. اگر در عکس این مراسم دقت کنید خواهید دید که حضرت عبدالبها حاضر نشدند در پشت پرچم انگلیس آنچنان که مرسوم بود قرار بگیرند بلکه جلوی آن پرچم جلوس نمودند. جهت اطلاعتان حکومت انگلیس در آن دوران دیکتاتوری نبوده بلکه نظام مشروطه پارلمانی بوده است که از مترقی ترین حکومتهای آن عصر به حساب میامده درمورد اخت هارون ادعای اینکه نقل قول است چون در قرآن بشکل نقل قول آمده چیزیی را درست نمیکند زیرا ایراد بر سر همین غلط بودن نقل قول است و چنین قولی دربین بنی اسرائیل وجود نداشته تا نقل گردد و گفتن اینکه چون قرآن قدیمی است حتما درست تر است نیز مغلطه ای بیش نیست چون از همان ابتدای اسلام این اشتباه مورد ایراد مسیحیان بوده است. صحیح بودن یبصط نیز تا در منبع ماقبل قرآن وجودش ثابت نشود قابل قبول نیست. در هر صورت لازم نیست زیاد خودتان را برای ساختن جواب های غیر منطقی به دردسر بیندازید چون بنده قصد انکار قرآن یا اسلام را ندارم و این موارد را برای اثبات ضعف مفسرین در پاسخگوئی به ایرادات برایتان نوشتم گوگل ترانسلیت منبع موثقی برای ترجمه نیست و اشتباهات فاحشی در آن وجود دارد علی الخصوص اگر بخواهید از دو زبان غیر انگلیسی ترجمه را انجام دهید. برای اطمینان خاطر توجه شما را به ترجمه رسمی قرآن در این آیه جلب میکنم امیدوارم دیگر ابهامی نماند بَلْ قالُوا إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلى‏ أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلى‏ آثارِهِمْ مُهْتَدُونَ (الزخرف‏22) بلكه مى‏گويند: ما پدرانمان را بر دينى يافتيم، و ما بر پى آنان روانيم. ترجمه رهنما همانطور که ملاحظه مینمائید امت به دین ترجمه شده بنابر این در آن آیه هم باید ترجمه کنیم برای هر دینی اجلی هست درمورد عبدالله ابن ابی سرح توجه شما را به این موضوع جلب میکنم که او بوساطت عثمان که برادر رضاعیش بود از مرگ نجات یافت و آن اتفاقاتی که میفرمائید هم نیفتاد. برای آگاهی شما عرض میگردد که در دیانت بهائی هیچ حکم تکفیر یا فتوای مرگ برای خلافهای دینی وجود ندارد ظاهرا احکام شرع اسلام را به دیانت بهائی نسبت داده اید. کسی را هم بنام شیخ عبدالرحمن نمیشناسیم و کتاب استفتائات هم نداریم مثل اینکه ابن بار وهابیت را با دیانت بهائی اشتباه گرفته اید جهت آگاهی شما عرض میگردد که بنده نه ساکن امریکا هستم و نه بابت خدمتی که انجام میدهم حقوق دریافت میکنم. سرور سایت آئین بهائی هم چون درایران امکان استقرار ندارد ناگزیر در کشور کانادا مستقر است و ما از طریق آن و از ورای فیلترهای حکومتی با شما مرتبط میگردیم. اگر خود را مسلمان میدانید قاعدتا باید از گناه تهمت ناروا نیز آگاه باشید و نباید نادانسته کسی را متهم کنید گرچه رعایت ادب و احترام را نمینمائید و مطالبی را که جهت آگاهی شما نوشته میشود اراجیف میخوانید ولی از شما به دل نمیگیرم چون نیت خیر دارید و به سبب عدم آگاهی پرخاشجوئی میکنید کامنتهای شما مادام که حاوی کلمات رکیک و توهین آمیز نباشد منتشر میگردد و همانگونه که ملاحظه مینمائید ترسی از انتشار نظرات مخالف وجود ندارد با آرزوی توفیق سردبیر