افزودن دیدگاه جدید

جناب "a"، به مطلب بسیار خوب و مهمّی اشاره فرمودید؛ تعالیم دیانت بهایی منطبق با نیازهای امروز دنیاست؛ مثلاً وحدت عالم انسانی یا تساوی حقوق مرد و زن یا تعلیم و تربیت اجباری و عمومی. ضمناً اصول اعتقادی این دیانت بسیار وسیع و بسیار عمیق هست که مطمئنّاً تعمیق در اون ها هم خالی از لطف نیست. این ها مربوط به بحث عقلانی بودن این دین بود که خدمتتون عرض کردم. امّا مورد خیلی جالبی که هست این هست که کلّاً انسان با قلبش هست که ایمان میآره و درستش این هست که افراد به هر دینی که دارند، نگاه عاشقانه ای داشته باشند. همون طور که مولوی فرموده: "عقل تا تدبیر و اندیشه کند***رفته باشد عشق تا هفتم سما" چه قدر خوب هست که انسان به اون درجه از تعالی برسه که مِیِ عشقِ الهی رو از ساقیِ حقیقی بگیره و سرمست بشه. ان شاء الله که همگی نصیبی ببریم. البتّه اگه به نظر دقیق هم به این مسئله نگاه کنید، می بینید که عاشقان الهی دارای نهایت ذکاوت و درایت هم هستند؛ چرا که منطق اون ها منطق الهی و تفکّر اون ها مبنی بر تفکّر ربّانی هست؛ بنابراین منطق اون ها منطق صحیحی هست؛ اگر چه به نظر بقیّه که عاشق نیستند، این کارها غیرمنطقی به نظر بیاد. "عقل گوید شش جهت حد است و بیرون راه نیست***عشق گوید راه هست و رفته ام من بارها ای بسا منصور پنهان ز اعتماد جان عشق***ترک منبرها بگفته برشده بر دارها عقل گوید پا منه کاندر فنا جز خار نیست***عشق گوید عقل را کاندر توست آن خارها هین خمش کن خار هستی را ز پای دل بکن***تا ببینی در درون خویشتن گلزارها" مولوی