ABTIN عزیز،
من که به شخصه از این که افکار خودم رو در کلام شما دیدم و خوندم، خیلی خوش حال شدم. گفتم که من هم در عوض به شما یک هدیه ای از جنس بیانات حضرت عبدالبهاء ارواحنا له الفداء بدم:
"... آن چه سبب بزرگواریِ عالم انسانی است، خضوع و خشوع است و محویّت و فنا؛ زیرا تَذَلُّل* و اِنکِسار** تاجِ وَهّاجِ*** عبدالبهاست و محویّت و فنا و نیستیِ بی متنها، اِکلیل**** جلیلِ این بندۀ آستانِ حضرت کبریا. ما باید به کلّی از وصفِ وجود فانی گردیم، بلکه نیست و مفقود شویم تا سزاوار الطاف و عنایت خداوند بیچون گردیم..." (مکاتیب حضرت عبدالبهاء، جلد 4، صفحه های 64 و 65)
*تَذَلُّل: فروتنی کردن
**اِنکِسار: فروتنی و تواضع و خضوع
***وَهّاج: درخشنده
****اِکلیل: تاج
Naeim :