افزودن دیدگاه جدید

حضرت ولی امرالله می‌فرمایند: «این تقدیس و تنزیه با شئون و مقتضیّاتِ آن از عفّت و عصمت و پاکی و طهارت و اصالت و نجابت مستلزمِ حفظِ اعتدال در جمیعِ مراتب و احوال از وضعِ پوشش و لباس و اَدای الفاظ و کلمات و استفاده از مَلَکات(1) و قرائحِ هنری و ادبی است؛ هم‌چنین، توجّه و مراقبتِ تام در احتراز از مُشتَهیّاتِ نفسانیّه(2) و ترک اَهَواء(3) و تمایلاتِ سخیفه و عادات و تفریحاتِ رذیله‌ی مفرطه‌ای‌ست که از مقامِ بلندِ انسان بکاهد و از اوجِ عزّت به حَضیضِ(4) ذلّت متنازل سازد و نیز مستدعیِ اجتنابِ شدید از شربِ مُسکِرات(5) و اَفیون(6) و سایرِ آلایش‌های مضرّه و اعتیاداتِ دَنیئه‌ی(7) نالایقه است. این تقدیس و تنزیه، هر امری را که منافیِ عفّت و عصمت شمرده شود، خواه از آثار و مظاهرِ هنر و ادب و یا پیروی از طرفدارانِ خلعِ حجاب و حرکتِ بلا اِستتار در مرآی ناس(8) و یا آمیزش بر طریقِ مصاحبت و یا بی‌وفایی در روابطِ زناشویی و به طورِ کلّی هر نوع ارتباطِ غیرمشروع و هرگونه معاشرت و مجالستِ مُنافی با احکام و سُنَنِ الهیّه را محکوم و ممنوع می‌نماید و به هیچ وجه با اصول و موازینِ سَیِّئه(9) و شئون و آدابِ غیرمرضیّه‌ی عصرِ مُنحَط(10) و رو به زوالِ کنونی موافقت نداشته، بلکه با ارائه‌ی طریق و اقامه‌ی برهان و دلیل، بُطلانِ این افکار و سَخافَتِ(11) این اذکار و مَضارِّ(12) و مَفسَدَتِ(13) این گونه آلودگی‌ها را عملاً مکشوف و هتکِ احترام از نوامیس و مقدّساتِ معنویّه منبعث از تجاوزات و انحرافات مضَلّه(14) را ثابت و مدلّل می‌سازد.» (ظهور عدل الهی، صفحه‌های 63 و 64) (1) مَلَکات: خصلت‌ها (2) مُشتَهیّاتِ نفسانیّه: آرزوهای نفسانیّه (3) اَهَواء: جمع هوی، خواهش‌ها و آرزوهای نفس (4) حَضیض: پستی (5) مُسکِرات: مست‌کننده‌ها، نوشابه‌های الکلی (6) اَفیون: تریاک، شیره‌ی خشخاش (7) دَنیئه: نقیصه و عیب (8) مرآی ناس: مقابل (چشم) مردم (9) سَیِّئه: بدی، خطا، گناه، عصیان، معصیت (10) مُنحَط: اِنحِطاط یافته، انحطاط‌یابنده، پست‌شونده، پست‌شده (11) سَخافَت: ناپختگی، ناسُفتگی (12) مَضار: جمع مضرّت، به معنی گزند و نُقصان است (13) مَفسَدَت: تباهی، خلافِ مصلحت (14) مضَلّه: جای ضَلالَت و گمراهی