حضرت عبدالبهاء میفرمایند: «..... بلکه باید احبّا به نشر نفحات الله بکوشند و ترویج تعالیم بهاءالله نمایند و به کار خود مشغول گردند تا یاران به خلق و خوئی مبعوث شوند و روش و سلوکی نمایند که جهان، جنّت رضوان گردد و روی زمین، بهشتِ برین شود؛ این مهم است؛ والّا بقا و فنای ما، هیچ یک اهمّیّتی ندارد؛ اصل آن است که باید کُل به جان و دل بکوشیم تا حقیقتِ رحمانیّت در قطبِ امکان جلوهگر گردد و عالمِ بشر مرآتِ جمالِ جلیلِ اکبر شود؛ ایمان و ایقان و عرفان و راستی و درستی و آشتی و حقپرستی و محبّت و یگانگی و الفت و فرزانگی در میان عالمیان محقّق و مُشتَهَر گردد؛ زیرا الیوم بشر مانند گرگِ درنده جانور است و هر قوم و ملّت در فکر خونخواریِ یکدیگر؛ شما باید به جان و دل بکوشید که جمیعِ بشر با یکدیگر مهرپرور گردند و هیچ ملّتی راضی به اَدنی ضررِِ دیگر نشود بلکه ملل و امم دست در آغوشِ هم شوند و غمخوار یکدیگر گردند؛ شما چنین باشید و تسلیم گردید و علیکم و التّحیّـۀ و الثّناء. ع ع» (منتخباتی از مکاتیب حضرت عبدالبهاء، جلد 5، صفحهی 123)
Naeim :