گل سرخ

یک روز عید که حضرت عبدالبهاء برای زیارت مقام اعلی رفته بودند فرمودند:
"گل بسیار است ولی این گل سرخ حکایت دیگری است. واقعاً سلطان گل ها است. یک نفحه دیگری دارد... بیرون از بغداد باغی بود موسوم به باغ خلف آباد. تازه بنا کرده بودند. گل زیادی داشت. گل ها باز شده بود. آن روز جمال مبارک بسیار مسرور بودند. یک خیابانی بود بسیار وسیع، میان این گل ها. اکثر اوقات را در آن خیابان تا شام مشی می فرمودند و فرمایش می نمودند. چه روز مبارکی بود. چه روز سروری بود. آن روز از خاطر نمی رود، همیشه در نظر است. حتا احساسات جسمانی مبارک خیلی شدید بود. وقتی که قلب مبارک مسرور بود چنان بشاشتی در وجه مبارک نمایان می شد که وصف نداشت و همچنین اگر حزنی بر قلب مبارک وارد می شد از وجه مبارک آثار حزن می ریخت."

مأخذ: ورقا، دوره پنجم، شماره اول