حکایت هایی از زندگی حضرت عبدالبها

حضرت بهاءالله که اصل اساسی تعالیمشان را وحدت شکل می‌داد، تدابیر لازم را چنان وضع نمودند که دیانتشان هرگز مانند ادیان قبل پس از درگذشت مؤسّس آن دچار تفرقه و انشعاب نشود. ایشان در آثارشان همگان را امر فرمودند که به حضرت عبدالبهاء نه تنها به عنوان مبیّن منصوص (مفسّر رسمی) آثار بهائی، بلکه همچنین به عنوان مَثَل اعلا و نمونۀ والای تعالیم و روح امر توّجه نمایند.

پس از درگذشت حضرت بهاءالله، خصائص اخلاقی فوق‌العادۀ حضرت عبدالبهاء، دانش ایشان و خدماتشان به عالم بشریّت نمونۀ زنده‌ای از تعالیم حضرت بهاءالله را در عمل فراهم آورد و اعتبار عظیمی را نصیب جامعه‌ای نمود که به سرعت در سر‌تا‌سر عالم در حال گسترش بود.

حضرت عبدالبهاء دوران قیادت خود را صرف پیشبرد امر پدر بزرگوار خود و ترویج آرمان‌های صلح و وحدت نمودند؛ تأسیس مؤسّسات محلّی بهائی را ترغیب و اقدامات نوپای تربیتی، اجتماعی و اقتصادی را هدایت فرمودند. پس از رهایی از یک عمر حبس و زندان، رهسپار سفر به مصر، اروپا و آمریکای شمالی شدند. ایشان در سراسر حیات خود، دستورالعمل حضرت بهاءالله برای احیای اجتماعی و روحانی اجتماع را با سادگی بی‌نظیری در اختیار همگان از وضیع و شریف قرار دادند.

داستان هایی از زندگی حضرت عبدالبها در فایل ضمیمه آمده است که می تواند برای نوجوانان و جوانان سرمشق و راهنما باشد