میرزا اسد الله فاضل مازندرانی

فاضل مازندرانی در علوم ادبی از قبیل صرف و نحو و معانی و بیان و لغت مطالعاتی کافی و در معارف اسلامی از جمله فقه و اصول و تفسیر و تاریخ تبحری بسزا و در رشته های فلسفی از قبیل منطق و حکمت و کلام و اشراق و همچنین در کتب آسمانی و اعتقادات ملل و نحل تحقیقاتی باندازه داشت. فاضل تا بیست سالگی در مدرسه حاجی کاظم بیک نزد مشاهیر مدرسین بتحصیل علوم عربیه و فقه و اصول و کلام و حکمت و منطق و نجوم اشتغال ورزید و در میان طلاب بخوش ذوقی و خوش فهمی اشتهار یافت و بسیاری از آنها بجنابش حسن عقیدت پیدا کردند و بعلم و فضلش اعتراف نمودند و او را مورد اعتماد دانسته پس از فوت مدرس مزبور بشاگردی او تن در دادند و نزدش به تحصیل ادبیات و علوم عقلی و نقلی مشغول شدند و بدین ترتیب تدریجا بر شهرت و منزلتش افزوده شد. فاضل در طهران با بهائیان آشنا شده و اولین بار لوح مبارک بشارات، صادر از قلم اعلی بدستش آمد و از مطالعه اش منجذب و از تعمق در آن بشگفت آمده و بعظمت امر پی برده و از دل و جان بدین الله ایمان آورده پی در پی بزیارت سایر الواح حضرت بهاءالله و حضرت عبدالبهاء پرداخته روز به روز بر وسعت اطلاعات و انبساط خاطر و انجذاب ضمیر و نورانیت وجدان و توسعه دایره فکر افزوده و تدریجا در معارف امری تبحری بسزا یافت و عرفانی بلند پیدا کرد.