1. قسمت هایی از آیات الهی(1)

از شاهباز الهی بشنو
تا از چنگ و بربت بقا
آواز های بدیع وفا ادراک نمایی
و از مضراب احدیه
آهنگ مزمار هویه بشنوی
و به کوی جانان
به تمام دل و روان قدم گذاری
تا همه روح شوی
و بی پر برپری
و بی خمر مخمور شوی
و بی لسان نکته سرایی
و بر مراتب جزم و شوق
و وجد و ذوق اطلاع یابی
تا حزن فراموش کنی
و از بحر سرور بیاشامی
لکن جهدی باید
تا از کوی نفس و هوی هجرت نمایی
و به حریم عز قدس پرواز کنی
و محرم حرم جانان شوی
و در دل دوست راه یابی
چه ملیح است این گفتار
و چه نیکو باید کردار
اگر پند دوست بشنوی
و در سبل رضای او سفر نمایی
از باده ی حب بنوش
و چشم از عالم درپوش
زیرا که آنچه بینی شود فانی
و بگذرد در آنی
و ما عند الله لباقی لا یفنان
و دائل لا یدعا
ای برادر من
تا به مصر عشق در نیایی
به یوسف جمال دوست
واصل نشوی
و تا چون یعقوب
از چشم ظاهری نگذری
چشم باطن نگشایی
و تا به نار عشق نیفروزی
به یار شوق نیامیزی
و عاشق را از هیچ چیز پروا نیست
و از هیچ ضری ضرر نه
از نار سردش بینی
و از دریا خشکش یابی
بسیار هوش باید
تا لایق جوش عشق شود
و بسیار سر باید
تا قابل کمند دوست گردد
مبارک گردنی که در کمندش افتد
و فرخنده سری
که در راه محبتش به خاک افتد
پس ای دوست
از نفس بیگانه شو
تا به یگانه پی بری
و از خاکدان فانی بگذر
تا در آشیان الهی جای گیری
نیستی باید
تا نار هستی برافروزی
و مقبول راه عشق شوی