بادرود به همه ی محققین واقعی .پدر من یک مسلمان ومسلمان زاده ای بود که در عزاداری حضرت سیدالشهداقمه بر فرق سرش زده بود وقصد داشت برای ثواب و اجر اخروی بهایی های ده خودشان را در روز عاشورا به آتش بکشد.بعد از دیدن تلاوت زیارت نامه روز عاشورا در جمع مردان و زنان بسیار مودب و با نزاکت و نیز اشک حزن آنها،به فکر تحقیق راستین می افتد و ایمان می آورد.به طوری که با تحریک آخوند ده کتک خورده و شبانگاه از ده متواری میشود.زنش با تحریک مردم و آخوند از خانه رفته و به سرعت او را به عقد شخص دیگر می آورند.او میگفت اگر شخصی دل خود را از بغض و کینه پاک نماید می تواند ظهور جدید را بشناسد.مگر پیامبران قبل با همین مشکلات سر درگریبان نبودند؟یکی از علایم ظهور هم همین است که بزرگترین علمای دین ومذهب قادر به شناخت نخواهند شدو سبب سرگشتگی مردم هم خوا هند شد.
روبینا said: