درود برشما . هنگامی که خرد ورزی و انسانیت جای خود را به کینه توزی و غرض ورزی و دوستی اقلانیتٍ جای خود را به تمایلات حیوانی می دهد دیگر جایی برای دوستداران ازادی و خدمتگزان انسانیت باقی نمی ماند امادر این حال همواره باید دلگرم عواطف انسانی بود زیرا تنها سرمایه جامعه انسانی همین شرافت و عواطف انسانی است که می توان به بهترین نحو از آن بهره برد و به جهت مناسب سوق داد چرا که چو عضوی به درد آورد روزگار .دگر عضو ها را نماند قرار. پس اگر به این موضوع پی ببریم که دست در دست هم ... دیگر هیچ تفکر کهنه و منفعت طلب نخواهد توانست به انسانیت انسان دست اندازی کند . شما تنها نیستید اراتمند داود
davod said: