گوشه ای از تاریخ معاصر است. ولی با همان شدت اوایل ظهور دیانت بهایی امیدوارم هموطنان عزیز بخوانند و از مظالمی که بر بهاییان ایران رفته اگاهی پیدا کنند. در ته ظرف دلم جای زخمی باقیست که هر از چند صباحی سر ان میترکد و برون میچکد از ان غم و اندوه به پهنای دلم......
هوشنگ انصاری said: