Add new comment

دوستان عزیز در مورد توبه نامه مذکور ، مطلبی نیز در سایت اوهام زدائی موجود است که تحقیقی در این مورد از سوی عزیزان غیر بهائی است که مطالب مستدلّی عقلاًو نقلاً در جعلی بودن این ادعا یعنی توبه نمودن حضرت باب یا لااقل بدانگونه که اغلب مخالفین دیانت بهائی آن را مطرح می نمایند آمده است که دوستانی را که مایل به مطالعه بیشتر در این مورد هستند به مطالعه آن دعوت می نمایم . با آرزوی آنکه روزی هم وطنان عزیز به جای آنکه وقت خود را به اینگونه موشکافی های جزئی و بیهوده صرف نمایند به مطالعه همه جانبه در آثار دیانت بهائی بپردازند و به جای ردّیه خواندن به اصل آثار حضرت بهاءالله رجوع کنند تا متوجه شوند که ایراداتی که وارد می کنند با مطالعه اصل آثار حضرت بهاءالله و درک صحیح اعتقادات بهائی ، خودبخود آن ایرادات را بی اساس می یابند و به جای مخالفت ، از آن مظهر عظیم الهی طلب بخشش و مغفرت می نمودند زیرا مخالفت کورکورانه آن حضرت در واقع مخالفت با تمام انبیای الهی است چنانچه خود نیز فرموده اند " إن تَکفُرُوا بِهذِهِ الآیاتِ فَبِأَیِّ حُجَّةٍ آمَنتُم مِن قَبلُ هاتُوا بِها یا مَلَأَ الکاذِبینَ "( اگراین آیات را انکار می کنید پس به کدام حجّت به آیات [ کتب ] قبل ایمان آورده اید ؟ آن[ دلائل ] را بیاورید ای دروغگویان ) . مخالفین ، اغلب ایراداتی که ذکر می کنند اگر دلیل بر عدم حقانیت باشد همه ادیان مردود می گردند زیرا مشابه همان ایرادات چون به درستی و با همان مو شکافی در دین خود بنگرند خواهند دید که در همه ادیان از این قبیل به اصطلاح ایرادات موجود است اما چنانچه تحقیق بر اساس خلوص نیت و صرفاً به جهت کشف حقیقت صورت گیرد همه اینگونه مشکلات به راحتی برطرف می شود به عنوان نمونه چند مورد ذکر می گردد تا خوانندگان متوجه گردند که تعبیرات در یک موضوع واحد چگونه می شود که متفاوت و بر اساس قضاوت ناصحیح به ایراد بدل گردد : مثلاً در آثار بهائی ایراد می گیرند که چون حضرت بهاءالله در فلان لوح ، چون ایشان را زندانی نموده بودند به نوعی صحبت از این فرمود که خداوند را زندانی و مسجون نموده اند ، اینگونه نتیجه می گیرند که حضرت بهاءالله ادّعای خدائی نموده و بهائیان ایشان را به عنوان خدا می پرستند در حالی که در دیانت اسلام هم ، آنجا که رسول مکرّم اسلام صلوات الله علیه به دشمنان تیراندازی فرمودند در آیه مبارکه ای بدین مطلب اشاره شده و چنین نازل گردیده که " ما رمیت اذ رمیت و لکنّ الله رمی " (تو نبودی که تیر را انداختی بلکه خداوند بود که تیر را انداخت ) حال آنکه همانهائی که آن سخن حضرت بهاءالله را دلیل بر ادعای خدائی ایشان می گیرند از این مطلب چنین تعبیری به ذهن خود راه نمی دهند . در بیشتر ایرادات وارده به همین قیاس می توانید ببینید که اغلب قضاوت ها در باره دیانت بهائی از همین دست است که عده ای یا بواسطه بی توجّهی و یا تعمّداً با سوء استفاده از عدم آگاهی مردم از اصل مطلب ، ذکر می نمایند . انشاءالله روزی همگی بتوانیم به اصل هدف ادیان یعنی محبت و دوستی بین نوع بشر و ترک جنگ و دشمنی با یکدیگر نائل گردیم .