الها معبودا ملکا مقصودا
به چه لسان تو را شکر نمایم . غافل بودم آگاهم فرمودی ، مُعرِض بودم براقبال تأیید نمودی ، مرده بودم از آب حیات زندگی بخشیدی ، پژمرده بودم از کوثر بیان که از قلم رحمان جاری شده تازگی عطا کردی. پروردگارا ، وجودِ کل از جودت موجود ، از بحر کرمت محروم مفرما و از دریای رحمتت منع مکن. در هر حال توفیق و تأیید می طلبم و از سماء فضل بخشش قدیمت را سائلم . تویی مالک عطا و سلطان ملکوت بقا.
ادعیه حضرت محبوب ص 4-323
Add new comment