ترک من، ای من غلام روی تو

ترک من، ای من غلام روی تو
جمله ترکان جهان هندوی تو
لعل تو شیرین‌تر از آب حیات
زان بگو خوشتر چه باشد؟ روی تو
خرم آن عاشق، که بیند آشکار
بامدادان طلعت نیکوی تو
فرخ آن بی‌دل، که یابد هر سحر
از گل گلزار عالم بوی تو
از گل گلزار عالم بوی تو
دل گرفتار کمند زلف تو
جان شکار غمزه‌ی جادوی تو
چون دل من در سر زلف تو شد
هم شود گه گاه همزانوی تو
ترک من، ای من غلام روی تو
جمله ترکان جهان هندوی تو
لعل تو شیرین‌تر از آب حیات
زان بگو خوشتر چه باشد؟ روی تو
خرم آن عاشق، که بیند آشکار
بامدادان طلعت نیکوی تو
فرخ آن بی‌دل، که یابد هر سحر
از گل گلزار عالم بوی تو
از گل گلزار عالم بوی تو
دل گرفتار کمند زلف تو
جان شکار غمزه‌ی جادوی تو
چون دل من در سر زلف تو شد
هم شود گه گاه همزانوی تو
هم ببیند جان جمال تو عیان
چون نهان شد در خم گیسوی تو
هم زمان جایی دگر سازی مقام
تا نیابد کس نشان و بوی تو
تا نیابد کس نشان و بوی تو
تا نیابد کس نشان و بوی تو