سرود شماره 4 - تو و ملک و جاه سکندری

تو و ملک و جاه سکندری ، من و رسم و راه قلندری
اگر آن خوش است که تو درخوری ، (وگر این بد است مرا سزاست)2
در ره عشقت ای صنم ، شیفته ی بلا منم
چند مغایرت کنی ، (با غمت آشنا منم)2
پرده به روی بسته ای ، زلف به هم شکسته ای
از همه خلق رسته ای ، (از همگان جدا منم)2
شیر تویی شکر تویی ، شاخه تویی ثمر تویی
شمس تویی قمر تویی ، ذره منم هبا منم
(نخل تویی رطب تویی ، لعبت نوش لب تویی
خواجه ی با ادب تویی ، بنده ی بی حیا منم)2
بنده ی بی حیا منم ،
نخل تویی رطب تویی ، شاهد و نوش لب تویی
شمس تویی قمر تویی ، ذره منم هبا منم
شاهد شوخ دلربا ، گفت به بزم من بیا