سرود - شماره 1

عاقلان خوشه چین از سر لیلی غافلند کین کرامت نیست جز مجنون خرمن سوز را
احراق دما مطهره ی شهیدان ایران بوستان عصر تکوین را نیز به زیور گل های رنگارنگ آراسته است. هر کجا که پا نهی عرف خوش گلی نو شکفته به مشام می رسد. دانه هایی که با اریاح امتحان و افتتان افشانده گشت با خون جان باختگان آبیاری شد و امروز سرسبز و پر طراوت آماده ی ثمر است. در مقابل جانبازی سرمستان جام الست سر تعظیم فرود می آوریم. برنامه ای تقدیم به جان باختگان جام الست:
احراق دما مطهره ی شهیدان ایران است عاقبه الامر آن اقلیم را جنت النعیم فرماید و دولت وطنی جمال مبارک را در جمیع بسیط زمین محترم ترین حکومات و ایران را مامور ترین بقاع عالم نماید.
گر در عطا بخشد، اینک صدفش دل ها
ور تیر بلا آید، اینک هدفش جان ها
هر طبیبی نکند چاره ی این مرده دلان
که دوای دل ما در کف عیسی نفسی است
از جان سفر نمودم شاید رسم به جانان
طی مراحل عشق کی از قدم برآید؟