جمعی از استادان، مدیران و همکاران موسسه آموزش عالی علمی بهایی در نامه ای از زندان رجایی شهر خطاب به فرهیختگان ایران نوشتند: «موسسه علمی بهایی در سال 1366 یعنی 27 سال پیش در نتیجه محرومیت جوانان بهایی ایران از ورود به دانشگاه های سراسری شکل گرفت تا شعله دانش در قلوب این جوانان محروم خاموش نشود.
این در حالی است که منشور بین المللی حقوق بشر، حق تحصیل را از حقوق هر انسانی می داند و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز با صراحت تفتیش عقاید را ممنوع دانسته و تحصیل را حق هر ایرانی می داند حال جای بسی تعجب است که علیرغم این تصریحات در میثاق های ملی و بین المللی همچنان حقوق اولیه بهاییان برای تحصیل نقض می شود و هر اقدامی برای آموزش و تعلیم آنها با موانع جدی مواجه می شود.
متن نامه به شرح زیر است:
دانشگاهیان، استادان، دانشجویان و هموطنان مشتاق تحصیل
بی شک شما فرهیختگان، دانش پژوهان و علاقه مندان به تحصیل به خوبی به اهمیت و جایگاه علم و دانش به جهت کشف روابط بین اشیا و تحکیم بنیان اجتماع و ارتقا فرهنگ جامعه و تعالی ابنا بشر وقوف کامل دارید و با ما هم عقیده اید که در عالم انسانی منقبتی اعظم از علم متصور نیست و حتی افتخاری بالاتر از این نیست. که هر کدام از ما بتوانیم خدمتی در جهت آموزش و تعلیم افراد جامعه کرده و یا قدمی در جهت گسترش دانش بشری برداریم و حتی فضیلت تعلیم و تعلم از گذشته های دور مورد تمجید و تقدیر ملتهای مختلف بوده است.
اکنون در این عصر پر انوار علم و دانش که ثمرات تلاش های بزرگان این عرصه باعث روشنایی زمین و تسخیر آسمان شده است نفوسی به خاطر آموزش و تعلیم جوانان این مرز و بوم اسیر می شوند. ما امضا کنندگان این نامه مدتی است که به خاطر تدریس درسهای دانشگاهی و آموزش و همکاری در موسسه علمی بهایی (BIHE) در زندان به سر می بریم و بیش از هر زمان دیگری از این بی عدالتی و تبعیضی که بر ما روا داشته شده در حیرت هستیم.
سه سال پیش در تاریخ 1/ 3/ 90 در اقدامی سازمان یافته بیش از 35 مکان در چندین شهر مورد یورش مامورین قرار گرفت و تعدادی از مدیران و استادان و همکاران موسسه آموزش عالی علمی بهایی دستگیر و به اتهام فعالیت و تدریس و همکاری در این موسسه دانشگاهی محکوم به حبس های سنگین شده اند و اکنون ده نفر از این استادان در زندان رجایی شهر و سه نفر از آنها در بند زنان زندان اوین به سر می برند و عده دیگری نیز در نوبت اجرای احکام صادره و یا تشکیل دادگاه هستند.
این موسسه دانشگاهی در سال 1366 یعنی 27 سال پیش در نتیجه محرومیت جوانان بهایی ایران از ورود به دانشگاه های سراسری شکل گرفت تا شعله دانش در قلوب این جوانان محروم خاموش نشود.
این در حالی است که منشور بین المللی حقوق بشر، حق تحصیل را از حقوق هر انسانی می داند و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز با صراحت تفتیش عقاید را ممنوع دانسته و تحصیل را حق هر ایرانی می داند حال جای بسی تعجب است که علیرغم این تصریحات در میثاق های ملی و بین المللی همچنان حقوق اولیه بهاییان برای تحصیل نقض می شود و هر اقدامی برای آموزش و تعلیم آنها با موانع جدی مواجه می شود.
سوال اساسی در اینجا این است که این تبعیض و محرومیت عده ای از شهروندان ایرانی از دسترسی به تحصیلات عالیه آیا به آبادانی مملکت عزیزمان کمک می کند؟ رشد دانش بشری را بیشتر می کند؟ آیا این تبعیض ها مشکلات اقتصادی و فرهنگی اجتماع مان را حل می کند؟ آیا باعث فخر و مباهات ایران شده است؟ آیا ایران را در عرصه های بین المللی ممتاز ساخته است؟
مسلما با ما هم عقیده اید که علم و دانش همانند آفتاب و باران، فیض عام است و یک موهبت الهی است و بایستی بروضیع و شریف و عالی و دانی یکسان و برابر اعطا شود و تعجب می کنیم باران رحمت و آفتاب عزت فقط بر نفوسی خاص از جامعه بباردو بتابد و جمعی دیگر محروم از آنها شوند.
بر این اساس اگر دست نیاز به سوی شما دراز شد که به کسی چیزی بیاموزید حتما دریغ نخواهید کرد و دانش را برای خود وعده ای خاص نگه نمی دارید.
آیا به نظر شما مردمی که در نهایت فقر امکانات و نبود فرصتهای برابر با شما تلاش می کنند که همگام با شما در عرصه علم و دانش گام بردارند و به پرورش جوانان این مرز و بوم به عنوان نیروی کارآمد در جهت سازندگی مملکت و سر افرازی کشور همت می گمارند ،آیا سزاوار است در امر تحصیل و تدریس این گونه مورد محرومیت و ممنوعیت و محکومیت قرار گیرند.
ما خادمان این نهضت علمی و دانشگاهی معتقدیم که شما مشتاقان علم و دانش نیز کرامت انسانی را پاس می دارید شرافت و منقبت علم را ارج می نهید تبعیض و بی عدالتی را مجاز نمی دانید. این مشتاقان آرزومندند شماهموطنان عزیز هم صدا و همگام با ما و همراه با یکدیگر کمک کنیم تا بذر پاک دانش را در قلبهای فرزندانمان بکاریم و شعله اشتیاق به تحصیل را در ضمیرشان روشن نگه داریم و عملا نشان دهیم که ایران زمین همچون تاریخ کهنش، مهد تمدن و علم و دانش است.
مسلما در عرصه علم و دانش چه شما که در دنیایی آزاد هستید و چه ما که در زندان به سر می بریم هر یک از ما رسالتی داریم و به خاطر فضیلت علم خواهان این هستیم که شما فرهیختگان با اعتراض به این تبعیض و بی عدالتی در جامعه زمینه های لازم را برای دسترسی به تحصیل برای تمامی آحاد جامعه فارغ از قوم و نژاد مذهب و عقیده مطابق منشور شهروندی مهیا کرده و فرصتهای برابر را برای همگان ایجاد کنند.
زندان رجایی شهر
-محمود بادوام
- کامران رحیمیان
-کیوان رحیمیان
-ریاض الله سبحانی
- فرهاد صدقی
-کامران مرتضایی
- فواد مقدم
-شاهین نگاری
Comments
رومینا said:
محمدAnonymous said:
Add new comment