از خلال خطابات و نامه های حضرت عبدالبهاء به زنان نظر ایشان در باره آزادی بانوان به چه معناست
حضرت عبدالبهاء وقتی زمام جامعه بهایی را در دست با کفایت خود گرفتند، مقارن با بیداری زنان در شرق و غرب عالم بود. جالب اینجاست که وقتی خطابات ایشان در اروپا و آمریکا و همچنین نامه های ایشان را خطاب به خانم ها بخوانیم، درمی یابیم آنچه خانم ها برای آزادیشان طلب می کنند، در این آثار ایشان وجود دارد.
جوامع بشری در دهه اول قرن بیستم شاهد جنبش های برابری طلبانه زنان در شرق و غرب بودند. طرفداران تساوی حقوق زنان درآمریکا و انگلستان با تشکیل انجمن های مختلف طرفدار حق رأی برای زنان، دادن لوایح متعدد به پارلمان، تظاهرات، راهپیمایی های بزرگ و سخنرانی های مؤثرتوجه مردم را به وضع نا مطلوب زنان در اجتماع جلب می کردند و در این راه صدمات زیادی متحمل می شدند.
در کشور های خاورمیانه و ایران هم زنان در جنبش های اجتماعی شرکت داشتند. ازجمله در سال (۱۸۷۲) درتظاهراتی سیاسی که منجربه لغو قرارداد رویتر شد و در سال (۱۸۹۰) در جنبش تنباکو شرکت داشتند. و در اوایل قرن بیستم در نهضت مشروطه شرکت داشتند ولی با تشکیل مجلس و تصویب قوانینی که به علت جنبه اسلامی، تبعیض زیادی در مورد حقوق زنان قائل بود، زنان نا امید از مجلس و قانون اساسی به تشکیل انجمن های مخفی پرداختند مانند اتحادیه غیبی نسوان،انجمن مخدرات وطن و انجمن آزادی زنان و غیره به فعالیت خود افزودند. این فعالیت ها در کار های عام المنفعه و مفید برای بدست آوردن حقوق اجتماعی، با تأسیس مدارس دخترانه و با نوشتن مقالاتی در روزنامه های کشور مانند ایران نو، صور اسرافیل، حبل المتین، قانون ثریا و ندای وطن انجام می گرفت و به این ترتیب بود که بانوان صدای خود را به گوش مردم می رساندند.
جالب اینجاست که حضرت عبدالبهاء در سفرشان به اروپا و آمریکا به دفعات با سران نهضت های زنان ملاقات هایی داشتند و با سخنانی تشویق آمیز جنبش آنا را تحسین می فرمودند و آنان را با اصولی مانند" تا مساوات تامه بین ذکور (آقایان) و اناث (خانم ها) در حقوق حاصل نشود عالم انسانی ترقیات خارق العاده ننماید " آشنا می فرمودند. و به آنها می فرمودند دنیای آینده بیشتر از امروزدنیای زن خواهد بود چون ملکات انسانی رو به ترقی است و درملاقات هایی که با نمایندگان انجمن های زنان داشتند از کوشش های آن ها تمجید فرمودند و آینده ای شکوفا برای خانم ها پیش بینی فرمودند زیرا" آمال صلح عمومی بین المللی از راه مساعی زنان تحقق یابد".
از آن جایی که حضرت بهاءالله فرموده اند: " اناث و ذکور عندالله واحد بوده و هست و مطلع نور رحمن به یک تجلی بر کل مجلی(با یک شعاع بر کل می تابد)" شعاری برای بانوان بهایی شد که از ابتدای تاریخ این دیانت برای پیشرفت فردی و اجتماعی کوشا باشند و ثابت کنند که شایسته مقامی که به ایشان اعطا شده، می باشند.
تعالیم بهایی در مورد نهی تعدد زوجات، تقدم تعلیم و تربیت دختران، مذموم شمردن طلاق و لزوم شرکت زنان در جمیع فعالیت های اجتماعی سبب شده بود که خانواده های بهایی به تدریج با رسوم قبل فاصله بگیرند و نظریات و آراء خانم ها را به حساب بیاورند.
حضرت عبدالبهاء مدت ۲۹ سال که زمام امور جامعه بهایی را در دستان با کفایت خود داشتند همیشه تساوی حقوق زنان و مردان را مد نظر داشتند و نظرگاهشان از تساوی حقوق بالاتر از آن چیزی بود که به فکر ما میرسد. ایشان می فرمایند:
"من در سعی و کوششم که عالم نساء را به عون و عنایت جمال مبارک چنان ترقی دهم که کل حیران مانند یعنی در روحانیت و فضائل و کمالات انسانیت و معرفت". از مکاتیب عبدالبهاء جلد ۷ صفحه ۱۳۴
درصدها لوح ونامه خصوصی خانم های بهایی را مورد تشویق قرار می دادند وبه آنها که تا آن زمان از هر حقی محروم بودند جرأت و جسارت می دادند که پای در میدان بگذارند و در تکمیل فضائل و کمالات خود بکوشند و از مردان پیشی بگیرند.
در ایران آن زمان با وجود تلاش زیاد بعضی از خانم ها اکثریت بانوان بی سواد بودند و با آنان به عنوان ضعیفه رفتار می شد که باید تابع نظرات شوهرانشان بودند که با آن ها رفتاری ناعادلانه داشتند. در چنین محیطی حتی خانم های بهایی برای رسیدن به برابری حقوق راهی طولانی در پیش داشتند. حضرت عبدالبهاء هرگاه خانمی در راه پیشرفت و ترقی گام بر می داشت او را با نهایت شفقت مورد لطف خود قرار می دادند.خطاب به خانمی فرموده اند:
"الیوم عظمای عباد غافل و تو آگاه و علمای اقوام و ملل کور و تو بینا و با انتباه ... منت حی قیوم را سزاست که نساء را به اقبال فخر رجال فرمود و اماء را به قوت ایمان غالب بر اَبطال میدان". مکاتیب ۷ صفحه ۲۰۰
حضرت عبدالبهاء مسأله تساوی حقوق زن و مرد را از قالب عدم تعصب جنسی و تساوی حقوق بالا تر برده و آن را مهم ترین مسأله ای می دانند که جامعه بشر باید آن را حل کند. ایشان معتقد بودند تا تساوی حقوق بین زنان و مردان برقرار نگردد عالم انسانی کامل نخواهد شد. می فرمایند:
" ... عدل نیز چنین اقتضا می نمایدکه زنان و مردان مساوی باشند تربیت واحد شوند ... در نزد خدا زنی و مردی نیست هر کس قلبش روشنتر است نزد خدا مقرب تر است هر کس ایمانش بیشتر است نزد خدا مقبول ترپس شما باید شب و روز بکوشید کسب کمالات کنید تا در فضائل عالم انسانی مساوی با مردان باشید تا در جمیع شئون عالم انسانی چنان ترقی کنید که مردان شهادت دهند که شما با آن ها مساوی هستید. زن ها در اروپا خیلی ترقی کرده اند اما هنوز به درجهٔ رجال نرسیده اند. امید من چنان است که به درجه رجال برسند آنوقت عالم انسانی کامل می شود".
خطابات حضرت عبدالبهاء صفحات ۵ـ۱۶۴
Comments
Gita sabet said:
حق رای زنان در ایران در ۱۲ اسفند ۱۳۴۱ به رسمیت شناخته شد. در تاریخ ۱۹ دیماه ۱۳۴۱، با اعلام انقلاب سفید توسط محمدرضا شاه که در شش اصل خلاصه میشد اعطای حق رأی به زنان نیز داده شد و علیرعم همهٔ مخالفتهای مراجع تقلید و روحانیان حق رأی زنان پذیرفته شد. فرخرو پارسا اولین زنی بود که به نمایندگی از مردم تهران، در دوره بیست و یکم انتخابات مجلس شورای ملی وارد مجلس شد.همچنین طبق منشور پنجم انقلاب شاه و ملت انتخابات به صورت مرکزی برای انتخاب رئیس دولت در میان مردم پایتخت بعد از کودتا ی 28 مرداد انجام میشد
جقدر خوب است که در مقاله هایتان به خدمات پادشاهان پهلوی هم بپردازید و به آنها اشاره کنید همانطوری که در نوشتن اشتباهات آنها مقالات و کتابها می نوسید و انتشار می دهید . البته این خود نشان می دهد که مردم ایران با هر باور مذهبی در کل لیاقت آن دو پادشاهان ایران ساز را نداشتند . در کلمات مکنونه جمالقدم داشتن انصاف را بیان می فرمایند خوب است که بدان عامل باشیم.
ckivil said:
اگرممکن هست فایل pdf مقالات جهت دانلود هم روی سایت قرار گیرد ممنون
Katayoon Taghizadeh said:
گیتای عزیز همانطور که از محتوای مقاله بر می آید در این مقاله نویسنده آزادی بانوان را از آثار حضرت عبدالبها بررسی می کند.
Add new comment