طلب اهتزاز / طلب محبت و لقا / طلب خلق بدیع و نجات

دوست گرامی الله ابهی منظور از لقا دیدار حضرت عبدالبها است. یعنی خواندن این مناجات احساسی همانند دیدار با ایشان را ایجاد میکند ترجمه تحت اللفظی مناجات لقا از این قرار است: ای خدای من دست تضرع و نیاز بسوی تو دراز میکنم و روی بر خاک آستان مقدسی می سایم که فراتر از ادراک دانایان عالم است و از تو میخواهم که بسوی بنده خاکسار درگاه یکتائیت نظری از روی بخشش و مهر بیفکنی و او را در دریاهای رحمت جاودانت غوطه ور سازی . ای پروردگار او بنده بیچاره و تنگدست توست و دوست دار نیازمند و گرفتارتو. بسوی تو زاری میکند و بتو توکل مینماید و در پیشگاه تو تضرع میکند ، تو را میخواند و مناجات میکند و میگوید: ای پروردگار رویم را بنور بندگی آستان مقدست و نیایش بسوی ملکوت عظمتت منور گردان و مرا در درگاه خداوندیت فانی کن و بر نیستی در پیشگاه پروردگاریت یاری نما. ای پروردگار به من جام فنا بنوشان و پیراهن نیستی بپوشان و در دریای فنا غرقه ام ساز و مرا غبار راه دوستانت نما و فدای زمینی کن که برگزیدگانت در راه تو بر آن قدم نهادند ای خداوندِ عزت و بزرگی، تو بخشنده و مهربان و بلند مرتبه ای. این است آنچه که این بنده در نیایش صبح و شام از تو میخواهد. ای پروردگار آرزویش را در خدمت به امرت و بندگانت برآورده نما و به او سعه صدر ببخش مبهماتش را روشن ساز و چراغش را برافروز . توئی کریم و مهربان و بخشنده و توئی عزیز و رئوف و رحمان.