چشم مست

چشم مستش کرد عالم را خراب
هرکه دید افتاده در پیچ و تاب
ﮔﺮدش ﭼﺸﻢ وﯼ اﻧﺪر هر ﻧﻈﺮ
ﻣﯽ رﺑﺎﻳﺪ ﺟﻤﻠﮥ اهل ﻟﺒﺎب
ﮔر ﭼﻪ ﺁﻳﺪ زﻳﻦ دل ﻣﺠﻨﻮن ﻣﺤﺾ
ﮐﻮزدﻩ در ﺧﻴﻤﮥ لیلی ﻗﺒﺎب
ﺧﻴﻤﮥ ﺁﺗﺶ ﻧﺸﻴﻨﺎن ﭘُﺮ ﺷﺮر
ﺁﺗﺶ ﺑﺎ ﺷُﻌﻠﻪ زد در هر ﺣﺠﺎب
ﮔﺮ ﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺎر ﻣُﻮﺳﯽٰ در ﻇﻬﻮُر
از ﭼﻪ ﮐﻞ ﻣﺤﻮﻧﺪ و اﻧﺪر اﺿﻄﺮاب
ﺧﻮاهم از ﺳﺎﻗﯽ ﺑﺠﺎﻣﻢ ﻃﻔﺤﻪ ﯼ
ﺗﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺮّ ﻣﺎ اﺟﺎب
هان ﻧﮕﺮ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﻌﻴﻦِ ﺑﺎﺻﺮﻩ
ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﯽ وﺟﻪ ﺣﻖ را ﺑﯽ ﻧﻘﺎب
ﺁﻣﺪ از ﺷﻄﺮ ﻋﻤﺎﺋﯽ در ﻧﺰول
ﺑﺎ ﺗﺠﻠـّﯽِ رﺧﯽ ﭼُﻮن ﺁﻓﺘﺎب
ﺧﻴﻤﮥ ﺁﺗﺶ ﻧﺸﻴﻨﺎن ﭘُﺮ ﺷﺮر
ﺁﺗﺶ ﺑﺎ ﺷُﻌﻠﻪ زد در هر ﺣﺠﺎب